Użytkownik Human <k...@g...pl> w wiadomości do grup dyskusyjnych
napisał:b9uqic$1u3$...@i...gazeta.pl...
> Jestem złym człowiekiem , nie potrafię tego do końca wytłumaczyć, po
prostu
> czuje to w sobie
> -tam głęboko w środku i nie wiem co ztym począć ?
> Musze walczyć z samym sobą dzień w dzień (a to strasznie męczy) czasami
nie
> potrafię się powstrzymać i kradnę lub podstępnie komplikuje innym
ycie( na
> różne sposoby ) byle zrobić na złość komuś lub krzywdę.
> Najczęściej robię to najbliższej rodzinie (choć przestało mnie to już
bawić
> w tym kręgu) to w taki perfidny sposób żeby nie padł nawet cień
podejrzenia
> ze sytuacja jest częścią mego planu (sprawia mi niesamowicie wielką
> satysfakcję kiedy manipuluje ich zachowaniem a później nabijam się z nich
po
> kątach)
> Morze to dziecinne .Choć dzieckiem nie jestem 23lata ale bardzo mnie to
> cieszy.
> Nie wiem co z sobą począć ,jakaś cząstka mnie ten dobry pierwiastek tworzy
> we mnie wyrzuty sumienia i dlatego pisze ten list .
> Nie wiem czy to forma buntu przeciw samemu sobie albo harmonii która mnie
> otacza
> moi rodzice są bardzo religijni i myślą że ja tez, ale tak nie jest . Nie
> mam odwagi im powiedzieć tego (mama mogła by tego nie przeżyć) .
> Pomórzcie bo to co robie posuwa sie coraz dalej . Sytuacja ta zdarzyła sie
> jakiś rok temu .
>
> Taka rzecz jak wypadek samochodowy(wiadomo każdemu może sie zdarzyć)
> przytrafiło się i mnie, ale moje zachowanie po nim było następujące :
> 1 - Ja wjechałem do samochodu , powodując jego wielokrotne dachowanie
> 2 - Po przyjrzeniu sie wrakowi poszkodowanego(nawet przez myśl mi nie
> przeszło żeby go ratować czy coś w tym stylu) stwierdziłem ze 99% ze
gościu
> tego nie przezył
> 3 - Zwiałem (mój samochód był w takim stanie ze mógł sie poruszać a i noc
mi
> sprzyjała),oczywiście tuszując za sobą ślady obecności tam mojego
samochodu
> i gdyby nie mały szczegół (przednia rejestracja mojego samochodu znalazła
> sie pod samochodem ofiary) to nikt by sie o mnie nie dowiedział, o
> konsekwencjach jakie poniosłem nie będę tu pisał bo nie o to tu chodzi .
> W momencie wypadku nie wiem czym sie kierowałem .ale wiem ze działałem jak
> maszyna bez uczuć , jakby ktoś zamontował we mnie program awaryjny na
> wypadek takich sytuacji .
> Zastanawiać nad tym zacząłem sie dopiero po kilku dniach i dopiero wtedy
> dotarło do mnie ze to co sie stało to nie był jakiś film, tylko
> rzeczywistość
> Trudno mi o tym mówić ale nie wyciągnąłem prawie żadnych wniosków
moralnych
> z tego czynu ..
> Po prostu było to zgodne z moją złą naturą a przed moim otoczeniem
> zasłaniałem sie szokiem i podobnymi bajkami .
> Co jest ze mną nie tak i czy da sie z tego wyleczyć ??
> Jestem sam boje sie z kimkolwiek związać bo podobno nie ma złych ludzi na
> świecie boje się o tym mówić z kimkolwiek bo wiem że ludzie na ogółu nie
są
> tacy jak ja i prawdopodobnie wzięto by mnie za wariata lub pomyślałby , że
> sie z niego nabijam lub coś w tym stylu ...
>
> Pomurzcie . . .
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
> --
> Serwis Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

Właściwie, to nie wiem, co Ci napisać.Masz poważny problem. To, że masz
wyrzuty sumienia, to dobrze, to oznacza, że jeszcze będą z Ciebie
ludzie.Napewno musisz walczyć ze sobą, z tym złym sobą. Bardzo trudna praca,
ale uwierz mi, opłaca się. ZŁO DOBREM ZWYCIĘŻAJ. Postaraj się poszukać
kogoś, kto zajmuje się podobnymi problemami, może właśnie w Kościele należy
szukać pomocy, przedstawić problem, napewno nie zostawią Cię na pastwę losu,
tylko spróbują pomóc.Na pewno będzie Ci trudno przekroczyć próg tego
budynku, ale to przecież do odważnych świat należy, a Ty już wykazałeś się
odwagą pisząc na grupę z prośbą o pomoc. Jak widzę zależy Ci na tym, aby
stać się dobrym, sam lepiej czuł byś się w lepszej skórze. Próbój więc
wszystkich, możliwych sposobów, aby zakończyć pomyślnie to, co zacząłeś.
Życzę Ci szczęścia i wytrwałości w szukaniu osób, które mogą Ci pomóc,dużo
wiary w siebie i cierpliwości, z pewnością przyda Ci się to wszystko.
Powodzenia!!!!!
Dana