Użytkownik Czesiek Cudny <c...@p...onet.pl> w wiadomości do grup
dyskusyjnych napisał:FeWg5.64209$p...@n...tpnet.pl...
(...)
"Wstyd mi
> jest jedynie że nie mam tyle odwagi, by zostawić to wszystko co mam mojej
> posady, kariery, celów materialnych
> i poświęcić się właśnie dla tych ktorzy potzrebują i czekają.Dla których
> nasze problemy sa niezrozumiałe.

Tez wlasnie mialem ten problem.
Ale ktos mi uzmyslowil ze tu nie chodzi by calkowice rezygnowac
z wszelkich dobr tylko o to by nie darzyc do nich za wszelka cene.
Nie trzeba sie tez poswiecac innym tak zupelnie.
Wystarczy ze postarasz sie ich wysluchac, zrozumiec,
pomoc , ale wspierajac wylacznie duchowo.
To daje rowniez poczucie szczescia.
Tak sie przynajmniej wydaje w odczuciu psychologow,
lecz oni tez maja swoje zmartwienia i rowniez potrzebuja swoich 'mentorow'
(zrzucajac czesc pewnego ciezaru jakie zwalaja im ich "pacjenci"),
uzupelniajac sie nawzajem.

pzdr