<b...@p...onet.pl> napisała m.in:
> I to nie jest teza fałszywa Marku.
> W końcu jakaś sprawiedliwość musi być na tym świecie [choć ja i dziś nie
> narzekam na powodzenie].

Witaj Basiu! Nie sadze, by trzeba bylo szukac sprawiedliwosci ;-) Jesli Twoj
zwiazek daje Wam Obojgu radosc, to pielegnujcie go tak, by tak radosc byla
przez dlugie lata. Wg mnie nie stoi to w sprzecznosci ze sprawiedliwoscia
:-) :-)

> Pewnie, że jest cały szereg czynników wpływających na szczęście w związku
> (przywiązanie, przyjaźń, a nawet czar wspomnień, i wiele pewnie jeszcze
innych
> rzeczy) a ciężar odpowiedzialności bez przerwy balansuje sobie, ze mnie na
> niego i odwrotnie, zależnie od konkretnej sytuacji.

Oczywiscie :-) Balansuje i bedzie balansowal :-)

Wisz, co uwazam za jedno z glownych niebezpieczestw dla dobrego ziwzku przy
istneijacej roznicy wieku? Podatnosc chocby jednego z partnerow na wscibskie
opinie z zewnatrz. Bo nawet przy znacznej roznicy wieku ludziom moze byc ze
soba najzwyczajneij dobrze. Natomiast postonni pseudo przyjaciele wiedza
"lepiej". Jak to jej (albo jemu) bedzie z partnerem zle za troche czasu. I
im wieksza roznica wieku, tym (wiem, ze to spore uogolnienie) krytyczniej
oceniaja przyszlosc zwiazku. I wystarczy, ze dla jednego z partnerow
przypodobanie sie jakiemus krytykowi staje sie b.wazne. I ... zwiazek
zaczyna skrzypiec. I ... jakby samoistnie zaczynala sie sprawdzac wizja
krytyka. Wiec to on (ten krytyk) mial racje... ;-) ;-)

Basiu! Jak wlasne opinie kazdego z partnerow beda stabilne, to sadze, ze
zwiazek moze byc bardzo szczesliwy przez bardzo dlugo.

Sedecznosci z Lublina

Marek


> Możliwe są w przyszłości jeszcze różne inne scenariusze, a w tym i taki,
że
> pozostanę nie starą jeszcze rozwódką (bo zostanę wymieniona na
atrakcyjniejszy
> model), albo atrakcyjną wdową (ponoć mężczyźni żyją krócej). ;)
> W twoich tezach oczywiście jest coś na rzeczy, ale to tylko jeden z
możliwych
> czynników.
> Proste związki przyczynowo-skutkowe nieustannie sie bowiem ścierają w swej
> gmatwaninie, wzmacniając się, znosząc i czort wie jak jeszcze modyfikując
swoją
> istotność. I choć każdy z nich wyabstrahowany z tej gmatwaniny wydaje się
być
> niezmiernie ważnym, to w gmatwaninie nie jest to już takie oczywiste.
>
> > Serdecznie pozdrawiam z Lublina
> Marek
> Serdecznie pozdrawiam z Warszawy. Bacha.
>
>
>
> --
> Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl