Witam!

Widzę, że nadal rozprawiasz się z duszami, wiarą, Bogiem i czym
tam jeszcze. Wiesz, ja nabrałem dystansu, dystansu do świata.
Teraz tylko widzę obraz stworzenia w całej jego doskonałości;
potrafię cieszyć się bólem i widzieć piękno w brzydocie. Oto
właśnie chodzi w życiu - żeby żyć i żeby się tym cieszyć, a nie
żeby badać, dlaczego i po co to robić.