Rozmow z Dorrit ciag dalszy:

D
> Z dzieci wychowywanych w DD i rodzinach patologicznych wyrastaja
> przeciez ludzie pelnoletni. I takie srodowisko przynosi im daleko
> wiecej szkody niz srodowisko bogate w milosc. Powoduje ogromne
> trudnosci przystosowawcze i ksztaltuje nieprawidlowe mechanizmy
> radzenia sobie ze stresem.

M
Tego nawet nie probowalem negowac

D
Poza tym nie istnieje cos takiego jak
> "milosc nadopiekuncze" tylko "nadopiekuncza postawa wobec kogos"

M
Mozna dyskutowac nad terminologia, ale chyba najwazniejsze sa konsekwencje
dla mlodego czlowieka...

> > M
> > Polecam ksiazke L.Aschner, M.Meyerson "Kiedy rodzice kochaja za bardzo"
Wyd.
> > REBIS 2000. A potem?

D
> Alez to beletrystyka psychologiczna, a nie rzetelne, naukowe
> opracowanie problemow emocjonalnych wystepujacych w rodzinie.

M
Czy czytalas ta pozycje? Jesli uwazasz, ze nie ma praktycznego znaczenia,
badz pewne problemy sa np. przejaskrawione, to podziel sie konkretnymi
uwagami. Nie ma u mnie tu ironii. Jest autentyczna prosba o np. namiastke
recencji.

D
> Sam
> tytul juz jest glupi. Milosci nigdy nie jest za wiele.

M
To zalezy jak zdefiniujemy milosc. I wg niektorych definicji bedziesz pewnie
miala racje, wg innych chyba nie.

D
> Nie moge wyrazic sugestii odnosnie Twojego wieku i doswiadczen
> rodzicielskich?

M
Prawnie to nie jest zabronione;-) Ale co Ci po tym?

Marek