Użytkownik michał <6...@g...pl> w wiadomości do grup dyskusyjnych
napisał:45c90b06$0$13182$f...@m...aster.pl...
> Przemysław Dębski wrote:
> > Użytkownik "Hanka" <c...@g...com> napisał w wiadomości
> > news:1170797874.355719.176470@h3g2000cwc.googlegroup
s.com...
> >> On 6 Lut, 21:31, Przemysław Dębski <p...@g...pl> wrote:
> >>
> >>> Temat:
> >>> Skutecznośc apelowania w procesie wychowawczym - czyli krótka
> >>> rozprawa pomiędzy "za moich czasów" a "co ten staruch pierdoli".
>
> >> Ja też krótko:
> >> Potomek to partner, a nie małpa do tresury.
> >> Skuteczna jest mądra i treściwa rozmowa, bez żadnych wtrętów typu
> >> "noboja"albo "jawtwoimwieku" czy też wspomniane "zamoichczasów" ( -
> >> to było nie do
> >> pomyślenia - zazwyczaj taka jest końcówka ;).
> >> Stosowana na dłuższą metę, pozwala uniknąć
> >> domyślnego"co ten staruch-starucha..."
>
> > Rzuciłabyś bys przykładem takie mądrej i treściwej rozmowy z
> > potomkiem-partnerem ? Załóżmy, że potomek spoufalił się zanadto z
> > nauczycielką metodą kosza na głowę.
>
> Służę uprzejmie:
> Stephen Covey "Siedem nawyków skutecznego działania" -> Nawyk
> (rozdział) piąty: Staraj się najpierw zrozumieć... -> Cztery rodzaje
> autobiograficznych odpowiedzi.
> Nie mam tej książki w elektronicznym wydaniu, dlatego podaję podtytuł
> piątego rozdziału. Jest tam bardzo wyrazisty przykład rozmowy ojca z
> synem w czterech wersjach.

Echhh... Takich rzeczy się człek nie wyuczy...a jeśli próbuje wyuczyć to zupełnie nie
rozumie na czym polega wychowanie...