Renaldo wrote:
>
> Nie masz racji. Wypowiedz jest wtedy cenna - kiedy tresci odpowiada rowniez
> forma.

No jaaasne! Toż to 'mistrzostwo świata' dobrać odpowiednią formę do
przekazywanych treści - zwłaszcza, gdy dokładnie rozumiesz dlaczego
pisać właśnie tak. Tylko w tym miejscu mam do Ciebie pytanie: cóż znaczy
'pisać WŁAŚCIWIE'? Zastanawiałeś się nad tym o wiele dłużej... niż kilka
dni? A może wyprodukowałeś dokładnie taki wniosek, jaki od razu po
przeczytaniu podszeptał Ci Twój... rozum?
Wiesz czym różni się działanie pod wpływem instynktu/bezmyślna reakcja
od długofalowych wniosków/przemyśleń. Masz choć blade pojęcie czym jest
myślenie? Ono MUSI zachodzić w czasie! NIE WIERZĘ, że w tak krótkim
czasie można zrozumieć drugiego człowieka (byś miał jaskrawy konkret:
sam odpowiedziałeś Jurkowi w ciągu ZALEDWIE trzech godzin; a przysłowio-
wą 'beczkę soli' gdzie podziałeś? pod czaszką?).

Ok, o ile Twoja zdolność myślenia jeszcze się nie wyłączyła na sam widok
kilku pikseli, powtórzę moje pytanie: cóż znaczy 'pisać właściwie'?
Właściwie, tj. tak, by 'broń boże' nikogo nie urazić? Jestem bardzo
ciekawy, jakie kryteria musi spełniać tekst wytykający Tobie (czy
komukolwiek innemu, włącznie ze mną) jakiś błąd, byś się po drodze nie
oburzył i spadek po zwierzętach nie wziął nad Tobą góry. Delikatnie,
składnie? A już całkiem przejaskrawiając ten absurd: wysłuchałbyś
jakiegoś włóczęgi/biedaka, czy trzeba przyjść do Ciebie w odpicowanym
garniturku i wyrazić coś wierszem? (słyszał Pan, Panie Norwid?)

> Sama tresc ale zle podana - jest niestrawna.

Dla zastygłych wyobrażeń i zbetonowiałego umysłu? No pewnie! Czy
myślisz, że zrozumienie czegoś 'obcego' odbywa się bez wysiłku, bez
rozbicia skrzepniętych przyzwyczajeń, bez wspomnianej niestrawności dla
błędnych mniemań? Męki twórcze to masochizm, który wolisz omijać bokiem?
Kotletów na czystych talerzach się zachciało? No, no... złoto na
ścianie, sranie w porcelanie... Czyżby cała rzeczywistość była taka
ładna i układna z Tobą? A może nie warto wnikać w to, co nie wywołuje w
nas poczucia sensu/piękna i jedynie odrzuca. Dlaczego odrzuca? Nie
przystaje do nas?

Znasz takie słowa?:
<< Cierpienie [dysonans, brak poczucia harmonii] wskazuje na istnienie
fałszu. Wyzwala się w kolizji z rzeczywistością. Kiedy twoje złudzenia
zderzają się z rzeczywistoscią, kiedy fałsz zderza się z prawdą, wówczas
pojawia się cierpienie. >> (Anthony de Mello)
Prawda w nas, a szturchająca (wręcz kopiąca) nas rzeczywistość to
zakłamana suka? Empiryzm musi być taki głupi...
BTW nie chodzi o to czy w czyimkolwiek tekście jest fałsz (bo jest NA
PEWNO, nikt nie ma w ręku prawdy absolutnej), ale jeśli pojawia się
jakikolwiek dysonans między Twoim 'ja' a 'nie-ja' warto przyjrzeć się
temu 'stykowi' niezwykle uważnie... tak długo aż "ciemności [uczucie
obrzydzenia] ustąpią miejsca zrozumieniu [poczuciu sensu i konieczno-
ści]".

> Czy zjdalbys kotlet podany na brudnym talerzu, nieumytym, tlustym, z
> wlosami i muchami oraz roznym robactwem po nim chodzacym? No chyba ze
> bylbys baaaaardzo glodny.

Pewnie bokiem omijasz mało estetyczne knajpki (może ubogie, co?), w
których serwują świetne dania. Twoja analogia jest zupełnie do bani, bo
w takim wypadku treścią kotleta są również muchy i robactwo. Ale
przecież treści nawet nie spróbowałeś, więc skąd możesz wiedzieć jak
smakuje...

> Czytalem niezbyt dawno kilka ksiazek popularnonaukwych, w ktorych
> znani fizycy dzielili sie swoimi odczuciami i przemysleniami jakie
> towzrzysly im na drodze poznawania praw dotyczacych struktury
> wszechswiata i mikroswiata. Okazalo sie, ze wszedzie olbrzymie
> znaczenie miala estetyka. Kiedy jakies prawo bylo PIEKNE i podobalo
> sie uczonym , wtedy kierowano teleskopy lub mikroskopy w odpowiednie
> miejsca i dokonywano odkrycia.

A kiedy się niepodobało to... palili twórców 'mało estetycznych' teorii
na stosach. Czas pokazywał czyje 'piękno' było prawdziwsze...
Coś kiepskie to Twoje kryterium.

> Bo w przyrodzie jest zawarte piekno.

Mam przemożną chęć zapytać Cię, czym jest piękno. I _JAK_ISTNIEJE_ (bo
chyba istnieje, skoro o nim mówisz)?

[...]
> Jesli wiec ktos podaje mi smierdzace zepsute mieso, ale zaplesniale na
> talerzu jadlo - to ja to wyrzucam.
> Strawa imc Pana Turynskiego byla wlasnie taka. Smierdzaca, stara i
> zaplesniala. Nie nadajaca sie do jedzenia. Dlatego wyrzucilem ja do klozetu.
> Jesli nauczy sie lepiej przyrzadzac swoje potrawy - wtedy skosztuje.

Nie sądzę, nawet JEJ smakiem się nie obejdziesz... :-((((((

Janusz

P.S.
Wbrew pozorom (?) bardzo chętnie z Tobą na powyższe tematy porozmawiam,
ale mam nadzieję, że poświęcisz tym kwestiom więcej niż "zaledwie trzy
godziny". Kilka dni?

P.S.S.
BTW pamiętasz słowa spider'a?

> Mozna przeciez na spokojnie wszystko wyjasnic, a gdy to nie daje
> efektow, to mozna sie zastanowic nad inna taktyka 'wytlumaczenia' (czy
> 'przekazania') swojego zdania na dany temat.

No właśnie... i znów ciśnie się na usta pytanie: JAK (wówczas) pisać, by
'przekazać'???