Z uwagi na często powtarzające się posty (szczególnie od lekarzy) o
szkodliwości diety optymalnej na organizm człowieka, przedstawiam poniżej
badanie diety optymalnej, które było przeprowadzone 18 lat temu i żaden
lekarz ani naukowiec dotychczas nie złozył sprzeciwu co do tych badań.
Pozdrawiam Jurek M.
>


1988.09.27.




W. Pani

Lek. med. Ewa Feersterling

Rzecznik Okręgowy Dobra Służby Zdrowia

przy Okręgowej Komisji Kontroli Zawodowej

Urząd Wojewódzki

Wydział Zdrowia i Opieki Społecznej

85-950 Bydgoszcz

O p i n i a
n.t. "diety optymalnej" stosowanej przez lek. med. Jana
Kwaśniewskiego


Stosowana przez lek. Jana Kwaśniewskiego i nazwana przez Niego "dieta
optymalna" jest dietą niskowęglowodanową, w której procentowy stosunek i
ilościowy białko: tłuszcz: węglowodany
/B : T : W/ wynosi 13 : 76 : 11. Danych dotyczących skutków zdrowotnych przy
stosowaniu diety o dokładnie takim samym składzie w dostępnym mi
piśmiennictwie nie znalazłem. Natomiast znane mi są wyniki badań diety o
składzie zbliżonym.
J. Yudkin stosował dietę niskowęglowodanową o zawartości B : T : W jak 20
: 63 : 17 przy całkowitym spożyciu energii wynoszącym ok. 1600 Kcal. /cyt.
Przez J. Yudkin w pracy: Obesity Sympozium, wyd. Churchill Living-stone,
Edinburgh LONDON and New York 1974, str. 271-280/.
Dieta ta została przez Autora uznana jako dieta z wyboru, skuteczna przy
zwalczaniu otyłości I miażdżycy naczyń. Jednocześnie za bezpieczną dla
zdrowia, minimalną ilość węglowodanów Yudkin przyjmuje 50 g na osobę na
dobę. Ilość ta zabezpiecza ustrój przezd występowaniem podwyższonego
stężenia ciał ketonowych.
H. Nrewbold (International Journal of Vitamin Research 1986, vol. 56, no
2, str. 190/ obserwował pacjentów spożywających dietę o zawartości 90% Kcal
pochodzących z tłuszczu wołowego. U pacjentów tych średnie stężenie
cholesterolu spadło z 263 mg/dl do 189 mg/dl, stężenie trójglicerydów - ze
113 mg/dl do 74 mg/dl, podczas gdy wskaźnik HDL wzrósł z 21 do 34%. Jeden z
obserwowanych pacjentów (w wieku 56 lat/ był chory na cukrzycę i zażywał
doustnie leki antydiabetyczne. Po 12 tygodniach stosowania diety
wysokotłuszczowej (w czasie których całkowicie odstawił leki/ poziom cukru w
jego krwi na czczo obniżył się z 216 mg% do 98 mg%.
N. G. Khaltaew ?Lipids in Modern Nutrition, ed. By Horisberger and K.
Bracco. Nestle Nutrition, Vevey Raven Press, New York 1987, 173-197 na
podstawie obserwacji zywienia Czukczów Czukot. I mieszkańców Moskwy
stwierdził, że o stężeniu cholesterolu we krwi nie decyduje ilość
spożywanego cholesterolu lecz rodzaj stosowanej diety. Niższe stężenie
cholesterolu, mniejszą zapadalność na miażdżycę i umieralność stwierdzono
przy stosowaniu diety niskowęglowodanowej. Dane te potwierdzają wyniki pracy
J. Bartha i wsp. /Journal of Cardiovascular Pharmacology 10/Suppl.9/str.
42-46, 1987 Raven Press, New York/, który badał 35 pacjentów przy spożywaniu
diety wysokowęglowodanowej z niską zawartością cholesterolu ?100 mg/.
Stwierdził metodą arteriografii naczyń wieńcowych u 21 pacjentów progresję
miażdżycy w ciągu 2 lat. U pacjentów tych stwierdzono niedobór wytwarzania
trój-jodotyrozyny, czyli niedobór hormonów tarczycy. U pozostałych 14
pacjentów bez zaburzeń hormonalnych dieta nie miała wpływu na zmiany
miażdżycowe. Również prace innych autorów potwierdzają, że przyczyną
zaburzeń gospodarki lipoproteidów , cholesterolu, fosfolipidów i glicerydów
decydujących o rozwoju zmian miażdżycowych są czynniki endogenne.
Z prac wykonanych w kraju znana mi jest publikacja M. Białkowskiej, W.
Szostaka i wsp. /Materia Medica Polona, 1977, Fasc.3/32, 244-251/, w której
porównywano skutki podawania diety niskowęglowodanowej z dietą
niskokaloryczną oraz własne nie publikowane dotychczas obserwacje ludzi
odnoszące się do oceny 4-ch diet: niskowęglowodanowej, niskocholesterolowej,
z ograniczoną ilością węglowodanów i zwyczajowej. W obu obserwacjach
ilościowy stosunek białka, tłuszczu i węglowodanów mieścił się w granicach
odpowiednio 20-23%, 36-53% i 24 do 45%.
Z badań Białkowskiej, Szostaka i wsp. Wynikało, że stosowanie diety
niskowęglowodanowej redukuje masę ciała, obniża poziom cholesterolu i
trójglicerydów w osoczu, a także zwiększa tolerancję glukozy u kobiet z
otyłością prostą.
We własnych badaniach ludzi w okresie 6 miesięcy przestrzegania diety nie
ujawniły się objawy ketozy, hipercholesterolemii oraz hiperrurikemii, któr4e
stanowią główne zastrzeżenia przeciwko stosowaniu diety niskowęglowodanowej.
Dieta spowodowała istotny spadek masy ciała u osłób z nadwagą a ponadto:
a/ nie spowodowała uchwytnych niekorzystnych zmian w stanie zdrowia
"ocenianym na podstawie szerokiego zestawu badań laboratoryjnych i
klinicznych/,
b/ spowodowała uchwytne korzystne zmiany w stanie zdrowia badanych mężczyzn.
Zaliczyć do nich należy m. in. /poza obniżeniem masy ciała/:
- poprawę sprawności fizycznej;
- poprawę wydolności układu krążenia;
- złagodzenie objawów choroby wieńcowej;
- poprawę sprawności narządu oddechowego

Reasumując opiniuję brak dowodów na stwierdzenie, że stosowana przez lek.
med. J. Kwaśniewskiego dieta jest niebezpieczna dla zdrowia człowieka.
Ośrodki światowe zajmujące się żywieniem ludzi zalecają stosowanie diety
niskowęglowodanowej pod opieką lekarzy.

Akademia Medyczna

Kierownik Katedry Higieny

prof. dr hab. med. Henryk Rafalski