Tylko niektórzy psycholodzy nadają się na psychoterapeutów. Ale czy
psychiatrzy, którzy formalnie zdobywają niewiele wiedzy o poprawnym
funkcjonowaniu psychicznym człowieka, nadają się na psychoterapeutów tak
samo jak psycholodzy? Osobiście spotkałem się z przypadkami, w których
psychoterapeuta-psychiatra a nie psycholog, nie potrafił odpowiedzieć na
pytanie pacjenta na temat pewnych zależności występujących w funkcjonowaniu
psychicznym, które to fakty ze zrozumiałych względów (nie należały do
psychopatologii) były szczegółowo wyjaśniane w podręcznikach psychologii,
ale nie psychiatrii. Dlatego wydaje się, że psycholodzy są lepiej
przygotowani do roli psychoterapeutów. Czy nie powinien istnieć ścisły
podział: leczenie zaburzeń psychicznych metodami biologicznymi -
psychiatrzy, psychoterapia - psycholodzy (żartobliwie: psycholodzy
zajmowaliby się "oprogramowaniem", a psychiatrzy "sprzętem"). Czy
psychiatrzy, zajmując się psychoterapią, nie wchodzą w kompetencje
psychologów (ponieważ psychiatrzy już mają swój rozległy obszar kompetencji
związany z kwestiami medycznymi, czy nie należałoby odstąpić spraw
psychoterapii całkowicie psychologom)?

Swoboda wyboru tematyki powinna oczywiście panować w badaniach naukowych, a
tutaj piszę tylko o praktyce.

--
Pozdrawiam
Marcin Ciesielski