Justyna:

> Moi starzy zawsze kloca sie w swieta.
> Ojciec jest zlosliwy,wredny i mysli ze wszycy beda to tolerowac.
> Jak ktos sie zbuntuje i nie pozwli mu na takie zachowanie- juz
> jest obraza i
> sie potrafi nie odzywac nawet przez tydzien.
> W tym roku wlasnie tak bylo, no i oczywiscie zabral sie i
> pojechal do swojej
> rodziny zostawiajac mnie z matka same na cale swieta.
> Probowalam zalagodzic sprawe ale nic do niego nie dociera.
> Wiem ze nie jestem aniolem, ale juz nie wiem co robic. gdyby nie te jego
> napady zlego humoru i roznych wstretnych zachowan to calkiem bylby z niego
> fajny czlowiek ale powoli staje sie to nie do wytrzymania.

Wątpliwe by ktokolwiek był doskonały - nawet jeśli jest czyimś ojcem/matką;)
Wątpliwe tez by było prozdrowotnym;) akceptowanie wszystkich zachowań
rodziców tylko dlatego, że sa rodzicami.

> Co robic...?

Uważam, że z cała pewnością nie Twoim zadaniem jest pouczanie go, czy
wychowywanie, czy nawet proszenie w tej sytuacji.
To raczej rola jego rodziców, z którymi - jak wnioskuję z Twego listu -
czuje się bardzo (za bardzo?) związany.
Przykro mi, że to przeżywasz, ale naprawde nie Twoja rolą jest dbanie o jego
nastroje. Moim zdaniem najzdrowsze (co nie znaczy najmilsze) tutaj byłoby po
prostu uznanie faktu, że ojciec nie zawsze zachowuje się ok (co oczywiscie
nie oznacza ze nigdy;)) ale na pewno nie branie na siebie odpowiedzialności
za tę sytuację w domu (chyba, ze coś naprawde okropnie strasznego
przeskrobałas;) ale i wtedy obrazenie się i wyjazd "do rodziców" jest
wątpliwie dojrzałym zachowaniem).

wiesz... im bardziej będziesz przekonywała sie, że on jest fajny tylko, że
akurat... to tym wieksze prawdopodobieństwo, że kiedys tez bedziesz fajną
mamą, tylko że akurat...
Co sobie "wczoraj i dziś" w główce i sercu ulozysz to "jutro" da o sobie
znać.

pozdrawiam ciepło

guniek


--
Archiwum grupy: http://niusy.onet.pl/pl.sci.psychologia