Hmmm... jestem w podobnej sytuacji.

Kupując prezenty pożegnalne dla dwóch świetnych nauczycieli (pomogli mi
zostać laureatem i z fizyki i z chemi) wpadłem w niezłego doła. Czułem się
jakbym miał przyjść następnego dnia na pogrzeb kilkudziesięciu ludzi,
których znałem.

Wiem, że coś się skończyło. Jestem 3 lata starszy i dojrzalszy, 3 lata
bardziej wykształcony, 3 lata bardziej doświadczony i mądry, ale i 3 lata
mam mniej do końca tej wedrówki.

Zakończyłem jeden rozdział mojego życia. To już zostało spisane, nie da się
tego zmienić. Ale to już nie powróci. Nigdy.

Całkiem możliwe że niektórych ludzi już nigdy w życiu nie spotkam.

O liceum nie muszę się martwić... ale czy będą tam dalej tacy świetni ludzie
jak w gimnazjum?

--
Pozdrawiam!
Piotr "StarEd" Migdał