Adam Pietrasiewicz pisze w news:YNCGBC27062005001415.nqcvrg@cbyobk.pbz

> Problem jest taki, że, jak są dzę, również trzeba o tym informować.

Informować? Ja myślę, że to ci, którzy chcą coś przebudowywać
powinni pytać. Bo kogo ja mam informować i jak to ma wyglądać? Co
będzie teraz w Warszawie przebudowywane, żebym mogła poinformować...
kogo? Skarb państwa? PFRON? Budowlańców?

> Ja jestem od niedawna wózkowiczem, a przedtem byłem kulasem.

A ja nigdy nie byłam kulasem, ale jestem w stanie sobie wyobrazić
zagrożenia czyhające na kulasów i w życiu np. nie zrobiłabym
śliskich chodników, chociaż marmur jest akurat idealnie płaski i
nadawałby się świetnie dla wózkowiczów.
Jestem w stanie sobie wyobrazić, jak muszą być ustawione stoły na
wykładach na uczelni, żeby osoba głucha mogła uczestniczyć w
zajęciach. Itd. itp. To przecież nie jest trudne.

A jeśli idzie o chodniki, to wystarczy pomyśleć. Wózkowicze są z
reguły po uszkodzeniach kręgosłupa. Czyli pokancerowany rdzeń,
uciski na różne nerwy, niestabilne kręgosłupy, rotacje kręgów.
Wózkowicze mają też różne problemy ze stawami.
Jak w takiej sytuacji można położyć chocnik, który nie jest
płaski, i mówić, że to dla nich? Ja nawet nie wspominam, ile taki
chodnik (wibracje, wstrząsy, drgania) przysparza bólu! Ale
przecież nietrudno sobie wyobrazić, co się może zdarzyć.

A ON z różnymi zanikami mięśni? Ja wiem, że im takie wibracje
raczej krzywdy nie zrobią, ale zapewne obniżą komfort jazdy.
Wstrząs przy uskoku na podjeździe plus osoba, która nie wie, że
trzeba podtrzymać głowę, albo zwyczajna niemożność podtrzymania
głowy, skoro obie ręce muszą naprzeć na wózek, żeby unieść kółka
- jaki efekt? Adamie, nie mów mi, że to jest trudne do
wyobrażenia!

Albo robienie podjazdu na całej szerokości przejścia - przecież
takie spady są niebezpieczne i dla osób, które nie pokonają
spadku, ale pokonałyby niski krawężnik czy schody z poręczą. Albo
dla niewidomych. Musi być i jedno, i drugie - i podjazd (płaski!!)
i krawężnik. Podjazd nie może być śliski, to też oczywiste. Itd.
itp., przecież to żadna filozofia! Nie trzeba tych wszystkich
niesprawności doświadczyć i nie trzeba mieć z nimi styczności,
żeby je sobie wyobrazić, jeśli już coś robimy i twierdzimy, że to
dla ON. Ludzie wyobrażają sobie zwykle ON jako sprawnego
wózkowicza i poza tym obrazkiem nic nie widzą.

Nie można skupiać się na końcu swojego nosa i swoich potrzebach.
;-) A jeśli już się skupiamy, to nie kosztem innych. Inaczej
dalej będą krzywe chodniki i śliskie podjazdy. I takie potworki
jak mój blok - "obiekt przystosowany dla ON", tylko dostać się do
niego można WYŁĄCZNIE wjeżdżając samochodem do garażu podziemnego,
bo stamtąd jest winda. A jeśli ktoś nie ma samochodu, to nie
wejdzie do domu (a przecież kupował mieszkanie przstosowane dla
ON, prawda?). Przy okazji jeszcze raz spytam, do kogo pukać w tej
sprawie i jaki podjazd przewidują przepisy budowlane? Czy ktoś
już się tym interesował? Ja na razie podjazdu nie potrzebuję, ale
może kiedyś będę, poza tym znajomi wózkowicze dalej nie mogą mnie
odwiedzać, ale zamieszanie zrobiłabym choćby dla zasady. Podjazd
ma być. I to taki, z którego da się korzystać, a nie metrowy o
kącie nachylenia 45 stopni. :)
Jaki jest dopuszczalny kąt nachylenia podjazdu? Help!

--
Pozdrowieństwa,
Scally
http://www.modus-vivendi.w.pl