Elle wrote:

>> OK, liczyłem na to, że kogoś rozbawię :))
>
> No to Ci się udało :-)))
> I co - konieczna była interwencja chirurgiczna? ;-)

To było tak: wracałem z warzywniaka, jabłko byłe ech.. (takie jak na
Przygodach Tomka Sojera - fonetycznie - chodzi o ten moment w którym Tomek
malował płot za jabłko, tzn. tak było na filmie a jabłko było mmmmm). ..
czerowniutkie ale trochę przybrudzone - po dłuższym zastanowieniu (a tak
czułem, że to się źle skończy) postanowiłem 'dziabnąć' :) No i stało się,
szczęka wypadła z zawiasów - bo to było nieprzeciętnie duże jabłucho.
Pierwsze co zrobiłem (tak naprawdę, to wpadłem w panikę - miałem może z 10
lat), to zacząłem usuwać jabłucho ze szczęki (już 'wypadniętej' z
zawiasów) - gdy jakoś to wygrzebałem... zamarłem - ujrzałem najładniejszą
Kobietkę w mojej Podstawówie (trochę się człowiek podkochiwał ;). Kiedy tak
stałem z tą rozdziawioną szczęką (na chodniku - między moją 'chałupką' a
warzywniakiem ;), podeszła do mnie zdecydowanym krokiem i wiecie co?
Wydedukowała co się stało - popatrzyła na to co wypłułem, trochę miałem
jeszcze w ręku - tzn. jakiś tam niby 'ogryzek' a ręką zasłaniałem
rozdziawioną szczękę (wglądało to na coś w stylu 'kopara mu opadła' itd. ale
nie było mi do śmiechu). Wracając do dziewczyny: wyjęła jakąś husteczkę,
wytarła mi rękę, drugą ręką odsunęła moją rękę - czyli odsłoniła moją
'rozwartą' szczękę - zrobiła coś szybkim ruchem i szok! Pomogło.. Sam już
nie pamiętam czy zatkało mnie z wrażenia, że tak 'sprawnie', czy dlatego, że
to właśnie Ona czy po prostu nie mogłem mówić, dlatego, że ta szczęka wciąż
mnie bolała... Człowiek uczy się całe życie - od tego dnia zrozumiałem co to
znaczy empatia w połączeniu ze śliczną Kobietką :) (duże jabłka kroję na
mniejsze kawałki :)).

>
>> No, OK... jeszcze miałem dodać kilka rzeczy - ale skoro nie chesz, to nie
>> :)))
>
> No nie, to jest nie fair ;-)
> Teraz to już nie daruję, musisz powiedzieć :-)

No chciałem tylko dodać, że masz ładne rysy Twarzy.. (no ale na pewno nie
chcesz tego sluchać :)

--
Pozdrawiam Serdecznie
Tomek Tyczyński

**
"Przy utrzymaniu obecnego tempa wymiany personelu
pewnego dnia ludzie będą okazami równie rzadkimi jak ptaki dodo."