> Ale jakoś im się w zyciu powodziło? Czy zupełnie skapcanieli?

O, dobrze sobie radzą w życiu (przynajmniej Ci, z którymi mam kontakt). Czy
byli bez Boga szczęśliwsi, czy też nie, nie wiem - nie siedzę im w głowach.

Z mojego punktu widzenia z Bogiem żyje się po prostu łatwiej i szczęśliwiej
(i nie mówię tu o idei Boga, ale o realnej osobie za plecami). Więc każdemu
tej łatwości i schronienia życzę.
Ale jak ktoś nie chce, coż. Przecież Bóg nie jest za karę :-).

Ciekawe są też ścieżki znajdowania Boga.

Jedna z moich znajomych znalazła go na jakiejś buddyjskiej ścieżce. I to
znalazła naprawdę.

Jednym słowem nie rytuały są ważne, ale to prawdziwe coś co dzieje się
pomiędzy Człowiekiem i Bogiem. Prywatnie całkiem.

M.

PS. to mój, całkiem prywatny, punkt widzenia.