On Wed, 14 May 2003, Irkanis wrote:

> Proszę potraktować poważnie moje pytanie - jakie jest stanowisko psychologii
> i psychiatrii na temat działalności chrześcijańskich grup charyzmatycznych?
> Mam na myśli cały szereg zjawisk: glosolalia, zbiorowy entuzjazm, praktyka
> dzielenia się świadectwami o cudach, znaczne pobudzenie emocjonalne na tle
> religijnym itd. Nie chodzi o to, żeby kogoś mieszać z błotem. Proszę tylko o
> wypowiedź na temat tej formy religijności.

medycyna nie zajmuje sie przezyciami religijnymi w tym sensie, ze
jesli nie powoduja destrukcji osobowosci ani nie sa wynikiem choroby
to nie traktuje takich doswiadczen jako patologii.

Innymi slowy jesli praktykujacy charyzmatyk doznaje takich objawien
i praktykuje taki typ religijnosci o jakim mowisz ale poza czasem
poswieconym na praktyki religijne zachowuje sie normalnie i potrafii
odnajdywac sie w rolach spolecznych powszechnie wystepujacych
w danej spolecznosci to takiego osobnika traktuje sie jako
zupelnie normalnego. Jesli mamy natomiast do czynienia
z sytuacja kiedy dochodzi do rozpadu osobowosci, urojen,
czy halucynacji w szczegolnosci poza czasem modlitwy to
wtedy sugeruje to chorobe psychiczna.

P.
--
Piotr Kasztelowicz P...@a...torun.pl
http://www.am.torun.pl/~pekasz
PGP Key IDs: DH/DSS:0xF3EED8AF