ett
> >(wystarczy zły szew) (i szef, też bywa zły)

Wiem jednak, że nawet zły szeW/F może ogóle nie przeszkadzać

Zatem:
> Wydaje mi się, że sytuacja może mieć bardziej
> złożone podłoże psychiczne.

Czasem jest nim zwykłe nakładające się przemęczenie
i brak tzw. warunków
więc dziecko stanowić może rekwizyt "odstraszający"
napalonego męża.

> O małżeństwie, które właśnie wyprowadza się do większego
> mieszkania i planuje spłacać przez 15 lat kredyt.

Jeśli nie pomoże przeprowadzka do nowego mieszkania

To warto sprawdzić...
> kiedyś tam mamusia
> rzeczywiście wykazywała żywe zainteresowanie.

...czy małżonka nie należy do tych pań które
seks traktują jako wyłączny środek do posiadania dziecka
tak się może zdarzyć (choć wydaje mi się to dość rzadkie).
W tej sytuacji jeśli Ci to nie odpowiada
sprawa może się skończyć się jednak wyjściem
"... z Gormenghast"
czyli twoim wyjsciem po papierosy.

Dość podobna sytuacja dotyczy manipulacji seksem
w których żona stosuje go jako rodzaj marchewki.

W pozostałych przypadkach można się dogadać

> I inna rzecz: czy tatuś, w sposób oczywisty
> sfrustrowany (jeśli nawet nie fizjologicznie
> to jednak emocjonalnie)

Trudno przyznać się przed sobą i co gorsza przed żoną
do poczucia odrzucenia, bądź poczucia małej atrakcyjności
jako partnera i co tam jeszce taka sytuacja może
w człowieku wyzwolić (lista jest długa
i to samych nieprzyjemnych rzeczy ;-)
na dodatek drażliwych
/zauważ ton swojej odpowiedzi "... z Gormenghast" /
A w zasadzie partner powinien poznać tę listę
i to na spokojnie, żeby tego nie olać.

Łatwiej przyznać się do
"frustracji fizjologicznej" co choć też jest prawdą,
jest źródłem potencjalnego konfliktu przy próbach
rozwiązania problemu.

Niestety nie da się rozwiązać problemu bez
szczerej aż do bólu rozmowy, która jest o tyle
trudna, że po dwu latach ciężko prowadzić ją na spokojnie.
A trzeba będzie, bo inaczej nie dowiesz się o co chodzi.
Dowiedzieć się raczej musisz jeśli chcesz coś z tym zrobić.
Co więcej trzeba też znaleźć sposób na uświadomienie partnerce
jak bardzo kontakty intymne są dla ciebie ważne.

Wtedy zobaczycie czy wam obojgu to pasuje czy nie.

Jeśli ty zdecydujesz się na otwartą
rozmowę w tej sprawie istnieje
jeszcze możliwość, że partnerka nie będzie
zainteresowana rozwiązaniem problemu
i nie dopuści do tego prowokując kłótnie,
podając fałszywe tropy, lub w inny sposób
blokując otwartą komunikację
Niestety, może być też tak
że i ty będziesz źródłem takiego braku porozumienia
zapewne dobrze wiesz, że trudno znaleźć jednego "winnego"
kłopotów w związku dwojga ludzi. To też trzeba
bynajmniej nie teoretycznie założyć.

Wtedy warto pójść do kogoś znającego się na terapii
małżeńskiej, bo inaczej będziecie tylko się kłócić
i niewiele będzie z tego wynikać.

Zakładam, że do rozmów nie dochodzi
lub są niekonstruktywne
tylko na podstawie sposobu w jaki
charakteryzujesz sytuację w swoim poście
Nie piszesz co przeżywa twoja partnerka,
co ci mówi w "tym temacie",
co się dzieje z jej emocjami
możliwe więc że masz tu jeszcze
niewystarczającą wiedzę
czyli trzeba "zbadać sprawę"

Oczywiste jest jednak, że mogę się mylić
w końcu z wami nie mieszkam,
odpowiedz moja jest wiec
z koniecznosci nieco stereotypowa.

pozdrawiam
vonBraun


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl