Re: Chora psychicznie dziewczynka zmuszona do urodzenia dziecka!

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 1

1. Data: 1999-12-25 11:28:29

Temat: Re: Chora psychicznie dziewczynka zmuszona do urodzenia dziecka!
Od: "Dorrit" <ziemnik @ ceti.com.pl> szukaj wiadomości tego autora

Jarosław Łączkowski napisał(a) w wiadomości: ...
>
>Ravea <r...@k...net.pl> w artykule news:840dkq$9qu$1@info.nask.pl pisze...
>
>>Jeśli pacjent jest przytomny, powinien spełniać te wymogi, które
>> Panu opisałam, jeśli nie, to o czym mowa? Jeśli mówi Pan o nieprzytomnych
>> ludziach, to jasne, że nikt nie będzie ich zabijał bez ich zgody.[CIACH]
>
>To co pacjent wedlug Pani powinien, a co w rzeczywistosci przezywa, to sa
>dwie rozne sprawy. Prosze nie myslec zyczeniowo tylko starac opierac sie na
>faktach. To co Pani napisala swiadczy o niewiedzy.
>Pacjent przytomny to nie znaczy pacjent swiadomy. Skrajnie trudna sytuacja
>jaka jest okres terminalny w zyciu chorego odbija sie niewatpliwie na
>sposobie pojmowania, przezywania, a w zwiazku z tym zdolnosci do oceny
>sytuacji i zdolnosci podejmowania decyzji. I tak jest, nie ma tu o czym
>dyskutowac. Mam za soba wieloletnie doswiadczenie bieglego sadowego z
>zakresu psychiatrii. Sapienti sat.

Pan zachowuje się w dyskusji tak, jak prawdopodobnie na własnym folwarku
/czyt. Oddziale/ Współczuję podwładnym. Przywykł Pan do autorytatywnego
stylu sprawowania funkcji i ten styl przenosi pan tutaj, besztając
Dyskutantkę Raveę jak gówniarę od miotły, co na niczym się nie zna, a juz
napewno nie na psychiatrii geriatrycznej i sądowej. Ravei zaś chodziło o to,
że nawet chory terminalnie, ma prawo do podejmowania decyzji dotyczących
sposobu leczenia, zaniechania leczenia, wiedzy o swoim stanie itp. Ma
również prawo do wyrażania woli eutanazji, /chyba, że został przed tym
ubezwłasnowolniony/
która tylko ze względu na polskie ustawodawstwo jest niemożliwa do
realizacji przez personel medyczny. Niemniej jednak i u nas są przez lekarzy
samowolnie podejmowane decyzje odłączenia od aparatury podtrzymującej życie,
zaniechania wyciągania chorego ze stanu agonii, itp. i to jest groźne -
szerokie pole do nadużyć, gdzie eutanazja wciska się do szpitala kuchennymi
drzwiami, bez sądowej kontroli.
Natomiast jako biegły sądowy ma Pan prawo tylko wyrazić opinię, czy chory -
z uwagi na swój stan psychiczny - ma zdolność do podejmowania decyzji
zachowaną, zniesioną całkowicie lub częściowo. Sytuacja terminalna NIE MUSI
mieć wpływu na tą zdolność, jeżeli chory nie wykazuje zaburzeń psychicznych,
ma normalną inteligencję, jasny umysł, jest przytomny, zna rokowanie. Co
więcej, psim obowiązkiem lekarza, jest temu pacjentowi dostarczyć żądanych
informacji o jego chorobie i przewidywanym okresie zejścia. Zdaje się, że
Pan stoi na stanowisku, że należy celowo utrzymywać pacjenta w
nieświadomości, skutkującej zaniechaniem decyzji o eutanazji albo
podejmowaniem decyzji zgodnej z PAŃSKIMI przekonaniami!
Nawiasem mówiąc, Pan ma poglądy nie lekarza, ale dewota. Jak ci ginekolodzy,
którzy pracując w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej, pobierając pensje
z budżetu, a więc z naszych przymusowych podatków - odmawiali pacjentkom
skrobanek z przyczyn...własnej etyki zawodowej /co nie przeszkadzało im
skrobać prywatnie/. Ja bym takiego lekarza na zbity pysk wyrzuciła z roboty.
>
>Tak traktuje Pania lekarz, boc wszak nim jestem :-). Nie wiem dlaczego
>sugeruje Pani, ze traktuje ja zle???

Bo nie ma Pan dystansu do swoich poglądów, samokrytycyzmu, dobrego wglądu w
podświadome motywy własnego postępowania. Brak też Panu - przykro to
powiedzieć psychiatrze - umiejętności rozumienia ludzkich potrzeb.

>Oczekuje jednak od siebie i od moich adwersarzy pewnej wiedzy i pokory w
>stosunku do swej niewiedzy. Ja staram sie jak moge.

Jeden z moich kochanków zwykł czasami dodawać: "...a jak nie mogę, to też
się staram" ;). Pańskie oczekiwanie pokory od Dyskutantów wiąże się z chęcią
dominacji nad innymi, może racjnalizacji własnych kompleksów.
.
>>
>>

>
>Tak mi sie wydawalo, bo traktuje Pani slowo pisane jak rzeczywistosc. Sa to
>chyba jednak dwie odmienne rzeczy.

W istocie. Dlatego ja Pańskiej www nie traktuję jak rzeczywistości.
>>

>.
>
>
>
>> >
>A powaznie (ach, jak trudno jest mi wyjasniac dowcipy :-( ...) -
>psychiatra nie szufladkuje, a diagnozuje. I robi to kazdy lekarz. >

Tu znów pozwolę sobie na przekorę. Może być również diagnostyka samochodowa,
techniczna i wiele innych.
>
>Ja wiem, ze kazdy bol da sie poskromic lub znacznie zlagodzic. Podac Pani
>literature na temat medycyny paliatywnej?

Proszę nam lepiej podać wykaz skutków ubocznych niwelacji i łagodzenia
bólu - z otępieniem umysłowym, zmąceniem świadomości, poprzez narkomanię ze
śmiercią włącznie.
.
>Chce tu jeszcze zwrocic uwage na jedno - wie Pani o mnie wiecej, niz ja o
>Pani, napisalem czym sie zajmuje, ile czasu pracuje w zawodzie, ma Pani
>dostep do mojej witryny, gdzie jest kilka informacji o mojej pracy, zna
Pani
>moje imie i nazwisko. Ja natomiast znam tylko Pani pseudonim i niektore
>poglady. Nie wiem czy rozmawiam z pietnastoletnia dziewczynka czy gornikiem
>dolowym z kopalni "Manifest lipcowy" :-))). Trudno mi dostosowac poziom
>argumentow w przypadku braku podstawowych informacji o Pani. Stad, zapewne
>kilka nieporozumien.

A ja Panu powiem po potrzebne Panu informacje osobowe. Nadal szuka Pan
argumentów ad personam, bo ad res ich zabrakło. Pan dlatego podał swój
zawód, stronę, stanowisko i doświadczenie zawodowe, bo tymi danymi podpiera
się Pan w dyskusji jak kulawy na lasce. Brak błyskotliwości intelektualnej,
szerszych horyzontów, rozumienia emocji, potrzeb i pragnień usiłuje Pan
kompensować zajęciem autorytatywnej pozycji ex catedra. Wymaga Pan od laika
profesjonalnych argumentów, ale nie jest to przecież dyskusja o rozumieniu
ludzkich zachowań, w tym prawa do podejmowania decyzji dotyczących własnego
życia przez psychiatrę, tylko przez ignorantów.
Dorrit
>Pozdrawiam swiatecznie
>
>Jarosław Łączkowski
>http://www.republika.pl/jarlacz/
>
>
>