-`@'-

Użytkownik "Vilar" <v...@U...TO.op.pl> napisał

> Użytkownik "Ghost" <g...@e...pl> napisał

>>> Zwykle dość łatwo jest rozpoznać drobne pytania wyglądają na straszliwie
>>> skomplikowane. Na przykład: Jaka jest struktura molekularna lewego izomeru
>>> glukozy?". W miarę wzrostu, pytania stają się zwodniczo proste: "Dlaczego
>>> niebo jest niebieskie?". Naprawdę wielkie pytania są tak proste, że aż
>>> zdumiewa, czemu nauka nie ma pojęcia, jak na nie odpowiedzieć: "Dlaczego
>>> wszechświat nie działa wstecz?" albo "Dlaczego czerwony tak właśnie
>>> wygląda?".
>>
>> Zwykle trundosc prostych pytan polega na trywialnym niedodefiniowaniu
>> znaczen. Odpowiedz sie wytwarza samoistnie w trakcie doprecyzowania samego
>> pytania.
>>
>
> Ba, ale nie byłoby całej filozofii, gdyby nie trudność z definiowaniem
> znaczeń.
> A ludzie siedzą nad tym od tysięcy lat i w sumie nic nie wymyślili.
> Czasami mam wrażenie, że najlepiej jest rozmawiać z dziećmi. Mają proste
> odpowiedzi na proste pytania. I w dodatku uczciwe :-)))
> MK

Taak, choć się często mylą, nie znają świata,
a jednak zwykła uczciwość wystarcza,
by życie nabrało zupełnie innych kolorów...

I zwykłe kłamstwo podobnie, a im starsi, tym stajemy się
nbardziej zakłamani..., chyba najczęściej ze strachu...
Tak mi wychodzi z obliczeń.

zdar
juda.~

Ps. Dlatego żywe słowo, tj. szczere, jest prawdą
http://www.youtube.com/watch?v=KGCDy2rK0z4
i jak woda z czystego, górskiego strumyka.

I choć dzieci nie znają świata, nie mają doktorskich
i profesorskich tytułów, potrafią si.ę wspaniale bawić
w piaskownicy, w tym i w doktora :o)
o ile nie zaczną się bić łopatkami
po głowach, ma się rozumić.