Moim zdaniem należy przeczekać. Ciąża po 30-tce, jest trudniejsza, być może
reaguje tak w związku z problemami ciążowymi. Stoi przecież w obliczu utraty
dziecka. A ponadto jak ma problemy z utrzymaniem ciąży, to także problemy ze
swoim zdrowiem. Na pewno o tym myśli, a niekoniecznie Tobie o tym mówi.
Byłam w zagrożonej ciąży po 30-tce i wiem jak źle psychicznie i fizycznie
można się czuć. Moim zdaniem jest to okoliczność mocno łagodząca.
A kontakty z dzieckiem ojca nie będącego z matką, nigdy nie zastąpią
rodziny. Przede wszystkim jesteś i będziesz jej coraz bardziej potrzebny. Z
czasem, moim zdaniem wszystko się ułoży.
Weź jeszcz pod uwagę utratę zaufania do mężczyzn z powodu poprzedniego
małżeństwa. Masz trudne zadanie, ale przeczekaj, za szybko nie rezygnuj.
Niedawno rozmawiałam z sąsiadką, co to jej mąż (nie będąc w zagrożonej
ciąży) przy obecności całego korytarza ludzi wyrzucał ją z mieszkania,
łagodziła to wszystko policja. Było to 4 lata temu. Obecnie jest b.
zadowolona. Trzeba nieraz przebaczyć i przeczekać złe chwile, ale potem
życie jest wspaniałe, są to jej słowa.
Życzę powodzenia.
Teresa