> - staraj sie nie brac ze soba telefonu, jesli wiesz, ze spotkasz sie ze
> znajomymi.
> - kup sobie zegarek. Skoro masz juz taki drogi gadget, to postaraj sie o
> drugi - niekonieznie w takiej samej cenie:)
> - telefonu uzywaj wtedy tylko, gdy musisz.
> - jesli mozesz, po promocyjnej cenie kub sobie tanszy aparat (i wymieniaj
> karte sim) i z nim chodz w miejsca, gdzie jestes 'narazony na rywalizacje'
z
> aparatem. Jezeli jest to narzedzie Twojej pracy po czesci, uzywaj go tam,
> gdzie jest Ci niezbedny. Kolejna rzecza jest fakt, ze zmniejszasz ryzyko
> pobicia i kradziezy telefonu. :) Nikt nie bedzie chcial nieatrakcyjnego
> telefonu:>
> - i chyba najwazniejsze: to Ty jestes panem telefonu, nie odwrotnie.
> Wprawdzie teraz jest badzo 'trendy' chwytac faceta ze skora, fura i komora
> (lub na to lapac dziewczynki), ale widze, ze nie nalezysz do tych osob,
> ktore sie popisuja sprzetem. Zmniejsz wartosc telefonu (np. wspomniana
> wymiana modelu aparatu), a zwieksz swoja.

więc to nie jest takie proste. ja nie chcę udawać, że nie ma problemu. chce
zwyciężyć nad tym.
muszę ci też powiedzieć, że jestem z tych ludzi, którzy jak już coś kupują,
to porządnego; praktycznego, żeby długo funkcjonowało i koniecznie jakieś
renomowanej marki. dlatego też tym bardziej denerwuje mnie fakt, że mając w
kieszeni taką 'maszynkę komunikacyjną', nie mogę jej użyć.
jeden widok zawsze zmusza mnie do pewnej przykrej refleksji: gdy widzę
innego człowieka, w mniej więcej moim wieku, gdy on swobodnie rozmawia przez
telefon gdziekolwiek (tramwaju, korytarzu, chodniku), to zastanawiam się,
dlaczego ja taki nie jestem; dlaczego to ja mam ten problem.
przyznam, że i mnie ta cała sytuacja wydaje się więcej niż głupia - nie
wiem, czy jestem skromny aż do bólu; płochy na kradzież, czy zazdrosny o
materialny priorytet ważności.
czasem przychodzi mi jeszcze jedna myśl do głowy. być może ja boję się
pokazywać ten telefon, ponieważ wiem, jak atrakcyjnym gadżetem jest on dla
innych, i nie chce im robić przykrości takiej, że ja mam coś, co i oni
mogliby chcieć.

nawrocki