> Wspolczucia dla tego chlopaka, ktory spedzil z Toba 7 lat.

Mi tez nalezy wpolczuc, tak naprawde to mam z cala ta sprawa duzo wiekszy
problem niz on. On po prostu o tym w ogole nie mysli poniewaz ma taka
filozofie zyciowa: "Jesli jest problem to trzeba go rozwiazać, a jesli nie
mozna go rozwiazac to po prostu trzeba przestac o tym myslec". Uwaza ze 'z
czasem' mi przejdzie, ale czas mija, a mi jakos nie przechodzi...

Powiedzialas mu o
> tym co czujesz? To co tu piszesz? Ze bardzo tesknisz za tamtym, ze ciagle
o
> nim myslisz?

Tak oczywiscie mowilam mu o tym, my staramy sie rozmawiac ze soba szczerze o
wszystkim. Zrobilam to poniewaz nie potrafilabym niczego ukryc, byloby to
zwykle oszustwo. Dla mnie jedna z najwazniejszych spraw w zwiazku jest
szczerosc - moze nawet az do bolu. Jezeli ludzie nie rozmawiaja ze soba
szczerze o takich trudnych sprawach jak np. zdrada (a milosc platoniczna do
kogos innego jak najbardziej uwazam za zdrade), dla mnie oznacza to ze nie
maja ze soba nic wspolnego.

> Nie mozna kochac dwoch osob (bo naprawde watpie, zeby dwoch facetow
> zaakceptowalo taki zwiazek), musisz sie na kogos zdecydowac.

Wiem o tym, tylko jednoczesnie zdaje sobie sprawe z tego, ze ktoregokolwiek
bym nie wybrala, to zawsze bede zastanawiac sie i analizowac co stracilam i
czy wybralam dobrze...

Pozdrowienia
Gosia