Aeterna wrote:
(...)nie mam
> problemów na tyle dużych bym mogła przeżywać jakieś wyjątkowe
> stresy itp. Jeśli występuje jakiś problem jestem w stanie go bardzo
> szybko i łatwo rozwiązać. W ostatnim czasie nie przezywałam
> żadnych silnych emocji bo rzadko mam okazje do przezywania
> jakichkolwiek większych emocji. Nie mam problemów z rówieśnikami
> <jestem lubianą i akceptowaną osobą> nie mam prawa czuć się
> samotna bo mam przyjaciela i znajomych. Mam bardzo dobrą rodzinę, nie
> widzę powodów bym mogła mieć takie niczym nie uzasadnione może nie
> urojenia ale przekonania. Również nie występuje jakąś nie wiem
> nuda, rutyna czy cos w tym stylu, cały czas cos robię rysuje, pisze
> itd.

No to czemu tak pomyślałaś? Bo wiesz co? Nie wierzę Ci... Ludzie na
prawdę szczęśliwi nie mają czasu na takie myślenie...

Poza tym mam do ciebie prośbę: mogłabyś dokładniej opisać to uczucie, o
którym mówisz, poczucie, że umrzesz, strach? Będzie nam łatwiej
rozmawiać bo na razie napisałaś dość ogólnie i możemy się zwyczajnie nie
zrozumieć : )

pozdr,
T

--
"Przyjacielu, lepiej nas dobrze wypieprz zamiast prawić nam kazania.
Nawrócić nas nie zdołasz..." Marquis Donatien Alphonse François de Sade