ksRobak napisał(a):

> To o czym Pani napisałaś jest jednym z przejawów świadomości. :-)
> Podmiot a więc spersonifikowana samoświadomość osobnicza JA,
> a więc istota jak najbardziej duchowa - zbiera dane na temat swojej
> cielesnej powłoki: ogląda się w lustrze, mierzy metrem krawieckim
> obwód talii, biustu, uda, (u mężczyzn także bicepsy) staje na wagę i ...
> i?
> i porównuje się do wyidealizowanego WZORCA - tworząc dobre lub złe
> lub nienajlepsze, lub narcystyczne mniemanie o sobie.


Ho ho ho! - wobec tego najbardziej opłacalne doraźnie jest tworzenie
sobie jak najlepszego własnego obrazu (co też ja sama czynię
konsekwentnie - bo czemu niby nie?) - wszystko inne prowadzi do
frustracji lub wręcz autodestrukcji fizycznej lub psychicznej ;-P

>
> Lustro
> ~~~~~
> To prawda: psychika jest lustrem w którym przegląda się nie tylko
> zewnętrzny świat ale również duchowe i emocjonalne wnętrze. :-)

Otóż to, tylko że zewnętrzny świat sobie nie zdaje sprawy i lekce sobie
waży to, że się w tym lustrze odbija. Z jego obrazem musimy sobie radzić
sami - w samotności własnego wnętrza... O, to jest właśnie świadomość.
Tylko nie wiem, czemu mi to tak smutno zabrzmiało...


--



XL wiosenna :-)

****************************************************
*************
"Deja vu" - "Wszyscy jesteście w milicji? - Fantastyczny kraj!"