> Popatrzmy przez chwile z punkty widzenia dziecka.
> Idzie do pokoju i widzi ojca czytajacego gazete.Ojciec przytula je i
> mowi "kocham cie".Dziecko idzie do kuchni i widzi matke piekaca
> ciasto.Matka przytule je i mowi "kocham cie".
> Oboje nie rozmawiaja ze soba od lat ani nie sypiaja razem.Moze maja
> jakies romanse na boku ale nie przynosza brudow do domu.

Brak rozmowy i brak wspólnej egzystencji też przynosi negatywne skutki -
wyucza złego postępowania w przyszłej rodzinie.
Trzeba byc naprawdę świetnym aktorem by coś takiego odgrywać przez ileśtam
lat i udawać że wszystko jest ok. Praktycznie jest to nierealne.
Dziecko prędzej czy później zapyta "dlaczego" nie rozmawiacie ze sobą,
dlaczego tata Oli całuje jej mamę a Ty nie?
Ale to co piszesz jest chyba lepsze niż trwała rozłąka rodziców. - z punktu
widzenia dziecka oczywiście.

Pozdrawiam
Vicky