Użytkownik "Agnieszka" <a...@z...net> napisał w wiadomości
news:cvmroj$1a35$1@mamut1.aster.pl...
> [...] Sytuacja oczywista, mój syn wskazał
> na Twojego, a Twój ze wzruszeniem ramion się przyznał.
> Ty mówisz do mnie "ja to załatwię, a teraz proszę się
> stąd zabierać",

Nie. Mówię do Ciebie "Dziękuję za informację, jest mi z tego powodu bardzo
przykro i zapewniam, że mój syn zostanie ukarany odpowiednio do sytuacji", a
przewinienie jest tej kategorii, że proces wychowawczy i tak się bez Waszego
udziału nie obejdzie. M. in. dlatego to nie jest dobry przykład, pomijając
już jego naciągnięcie do ostateczniej ostateczności. Może spróbujemy jednak
z wybiciem drzwi piłką?

> [...]
> 2. Twój syn za tydzień znowu skroił mojego syna. Co wtedy?
>
> Gdybyś tydzień wcześniej dała mi jakiekolwiek podstawy sądzić,
> że chcesz temu zapobiec (jakiekolwiek uczestnictwo w procesie
> "wychowawczym[...]

A możesz mi wyjaśnić, co konkretnie dałoby Ci to uczestnictwo? Bo na razie
sprawa jest prosta - nie widząc naocznie _nie_ _wierzysz_, że zostały
podjęte właściwe kroki. OK, nie masz obowiązku wierzyć obcej osobie - ale
też nie masz innego wyjścia, po prostu. A mnie nurtuje inna rzecz - co
zrobisz, jeżeli wpuszczę Cię do domu, będę przy Tobie wałkować synalka
(który BTW w tej sytuacji będzie wściekły, upokorzony i może zgoła odmówić
zeznań albo i gorzej), przy Tobie określę czy wymierzę karę, a Ty uznasz, że
jest niewspółmierna do przewinienia? A przecież nie znasz mojego dziecka,
nie wiesz, co dla niego będzie "wystarczająco przykre", nie wiesz, jakimi
środkami najłatwiej do niego trafić... Więc co Ci przyjdzie z tego
uczestnictwa?

> W tej sytuacji po prostu idę na policję i zgłaszam
> bandycki wybryk.

Co, BTW, należało zrobić od razu (tak, powiedziałabym to samo, gdybym miała
dziecko, ba, twierdziłabym tak nawet gdyby chodziło o mojego kota :) A swoją
drogą, o ile mi wiadomo, na policji też nie przesłuchują w obecności ofiary
:)

> [...] Może jednak warto było te kilka lat wcześniej
> publicznie okazać mu dezaprobatę?[...]

Rozumiem, że Twoim zdaniem publiczne okazanie dezaprobaty, w przeciwieństwie
do wszelkich innych potencjalnych metod wychowawczych, ma gwarantowaną
stuprocentową skuteczność?

Pozdrawiam
--
Hanka Skwarczyńska
i kotek Behemotek
KOTY. KOTY SĄ MIŁE.