Sylwia & Jurek napisał(a) w wiadomości:
<844rcr$9s0$1@korweta.task.gda.pl>...
dlaczego
>niektorzy "daja sie skusic" mimo iz maja udane zwiazki i sa szczesliwi.
>Rozumiem sytuacje, gdy ktos jest w malzenstwie/ zwiazku nieszczesliwy i
>czuje chec odmiany czegos w swoim zyciu, ale co jesli jest dobrze, a on
mimo
>wszystko skoczy na bok. Czy moze to byc tylko impuls?


Do zwiazku partnerskiego trzeba dojrzec, dorosnac. Zeby umiec zdac sobie
sprawe, ze nie mozna dla zabawy skrzywdzic partnera, sprawic mu bolu. Ze
wchodzac w taki zwiazek bierze sie na siebie jakas odpowiedzialnosc, za
drugiego czlowieka.
Ile z nas biorac slub mysli w ten sposob - "co ja mam do zaofiarowania, co
zrobie, aby nasz uklad byl udany, czego nie zrobie, bo jest to krzywdzace
dla drugiej osoby, a w efekcie dla calosci zwiazku".
Ile osob ma wpojone zasady moralne, wyniesione z domu, czy nabyte ( np.
religia).
Ile wchodzi w dorosle zycie umiejac odroznic zlo, od chociazby beztroskiego
luzu.
Gdzie i kiedy nabywa sie taka wiedze, gdzie i jak ksztaltuja sie nasze
charaktery?
Co wplywa na to, ze tak latwo niszczy sie zaufanie, uczucie, zwiazek dla
czasem nic nie znaczacego kaprysu?
Odpowiedz jest od wiekow ta sama.
Autorytety.........
Skad je brac?
Kto jest dla mlodziezy autorytetem na dzis?
Z kogo bierze sie przyklad?

Religia straszy kara po smierci. Dla jakiego procenta mlodych osob jest to
powod do zastanowienia sie nad swoim postepowaniem?
Dla 10%?
Rodzice teoretycznie wychowuja.
Dla ilu osob wlasna rodzina jest wzorem do nasladowania?
Dla 5%
Co pozostaje?
Srodowisko? Moralne, etyczne, szlachetne, czy prymitywne, nastawione na
pogon za forsa, holdujace zasadzie "smierc frajerom"?
Zawsze zadaje sobie to samo pytanie. Dlaczego, mimo, ze jest to
najtrudniejsza dla ludzi sprawa wiekszosc z nas uwaza, ze w sprawach
malzenstwa i wychowywania dzieci wszyscy mamy wrodzony talent. Ba, jestesmy
prawie genialni - bo do tego zadnej dodatkowej wiedzy nikomu nie potrzeba.
A przeciez w ten sposob tak latwo przegrac niemala czesc calego swojego
zycia.......

Nie wiem, czy chociaz troche odpowiedzialam na pytania Sylwii.
Bo ja sama tych pytan mam ogromnie duzo.
Pozdrawiam.
Bozena.