"Tomek Jarzynka" <t...@z...tlen.net> wrote in message
news:cbhpkg$9l$1@korweta.task.gda.pl...
> Moze i zareagowalem za ostro, ale sytuacje w rodzaju
> "o Boze, on ma chorobe X, co mam zrobic?" sa juz wystarczajaco
> ponizajace i przykre dla chorego, nie mowiac o dalszych
> ewnentualnych skutkach spolecznych.

Zapewniam cie,ze chory znacznie lepiej to rozumie niz ci sie wydaje. Fakt,
iz ktos bliski zbiera informacje na temat choroby, bynajmniej nie jest
takiemu niemily. Zas, jesli ew. wchodzi tu w rachube ew. zwiazanie sie na
stale, o obawy dziewczyny o potomstwo - naprawde - lepiej wyjasnic to dzis,
niz potem dreczyc sie we wzajemnym udawaniu. Nawet jesli dojdzie do
rozstania.

Zaden chory nie chce byc zostawiony przez kogos bliskiego ( tak jak i zaden
zdrowy), ale jezeli ten bliski nie jest w stanie uniesc sytuacji, chory
bedzie mial na glowie i swoja chorobe, i wyrzuty sumienia i nienajlepsze
pozycie. Nie mowiac juz o sytuacji, kiedy ta sama choroba rozwinie sie u
jego potomstwa.

Straszne to jest wlasnie to,ze ludzie nabieraja wody w usta wobec chorego i
udaja, ze "nic sie nie dzieje". Jakby choroba to byl jakis w s t y d.
Straszne jest,ze chorzy boja sie ujawnic i tlumia wszystko w sobie - a
przeciez zawsze wsrod bliznich znajdzie sie ktos kto pomoze, wyciagnie reke,
podtrzyma, naprawde - zawsze. Nie ten, to inny.

Mam doswiadczenie ciezkiej choroby, na szczescie w kraju, gdzie choroba jest
traktowana jak najzwyklejsza czesc czlowieka. Znacznie latwiej jest chorowac
w takiej kulturze a i szybciej sie zdrowieje, bo odpada z glowy stress
ukrywania sie czy wstydu i nie patrza, z buzia w swietojebliwy ciup, na
ciebie niczym na stojacego w kolejce bez kolejki do katakumby.

Jak sie zachowac wobec chorego, jak postepowac - to tez sztuka, ktorej
trzeba sie nauczyc. Nie nauczy sie jej milczac o chorobie. Jezeli ktos
naprawde nie daje rady - lepiej niech odejdzie. To boli, ale ogladanie
codziennej udreki u takiego czlowieka bolaloby bardziej ( jezeli sie go
kocha).


Kaska