Użytkownik "Elske" :

>
> I można również mieć wspólne i być szczęśliwym małżeństwem. Obawiam się,
że
> istota małżeńskiego szczęścia znajduje się w zupełnie innym miejscu :-)))
>

Ano, oczywiscie, trudno się niezgodzić.

Tylko wiesz co, jakoś mam dziwne doświadczenia. Znam kilkanaście, lub więcej
małżeństw od co najmniej 20 lat, jesteśmy w jednej paczce koleżeńskiej.

I jakoś tak się składa, ze te małżeństwa, które na początku znajomości są
"jak jedno" z perspektywy teraz dwudziestu lat po ślubie (i odejścia z domu
dorosłych dzieci) się rozłażą. Zawsze wtedy co najmniej jedno z małżonków
cierpi, bo drugie poczuło się skrępowane, stłamszone czy nie wiem co tam
jeszcze i po 20 latach zapragnęło "wolności", kosztem tego drugiego.

Mogłabym podać konkretne różne przypadki.

Natomiast te małżeństwa, które od samego początku zachowały daleko idąca
autonomię każdej z osób sa teraz szczęśliwe i spełnione, bo każde z nich ma
możliwość realizacji również poza małżeństwem. To sie oczywiście tylko
pośrednio wiąże ze wspólnym kontem mailowym, czy wspólnym kontem w banku ale
coś w tym chyba jest.

Pozdrowienia.

Basia