> Sądzę, że taka generalizacja jest nieuprawniona.

Postaraj się zrozumieć, że można powiedzieć wiele, ale często nie
wszystko.Wybacz, ale nie będę ciągnął dalej tego tematu. Jeżeli tak bardzo
Cię to interesuje, to przejdź się do najbliższej przychodni i poproś
lekarza, aby Ci wszystko opowiedział.
A ja, sądze(wiem), że nie była to generalizacja, nie ważne.Nie mówie tu z
pozycji jakiegos uzusu, tylko luźnej rady, spokojnie.

> Tym niemniej ktoś, kto lubi być dobrze poinformowany może się dowiedzieć
> różnych rzeczy, choćby tego, że przy wystąpieniu określonych objawów
należy
> się udać do psychiatry. Sam paru osobom to zasugerowałeś.

Dlatego właśnie sporządziłem w 20 pytań, które poszły na grupę. Mam na
kompie test, który składa się z (uwaga!) 1134 pytań-tak więc, to jest kropla
w morzu potrzeb, ale zawsze coś, przynajmniej po powierzchownej obserwacji
maili, zauważyłem pewną regularność w występowaniu określonych zaburzeń w
prawidłowym funkcjonowaniu i relacjach z otoczeniem, co jest
charakterystyczne dla konkretnych jednostek chorobowych, i rzuciłem kilka
podstawowych pytań...

> A to ciekawe. Czyżby owa tajemna wiedza mówiła, że w rzeczywistości
> leczenie jet niepotrzebne? Jaka inna informacja mogłaby spowodować
> rezygnację z niego?

Absurdalny zarzut. Czy będziemy winić garbatego, że ma proste dzieci? Jeżeli
tak myślisz, to nie mamy o czym mówić, wybacz, ale takie mniemania są
niezdrowe dla Ciebie i dla moich nerwow.


> Mylisz tu dwie różne rzeczy: wiedzę o chorobie i próby samoleczenia.

Wbrew pozorom, to nie mylę, bo wiedza w rękach chorych jest jak noż, który
bez ich świadomego udziału przyjmuje pozycję, która przy najmniejszym
potknięciu, powoduje wbicie się nożą w brzuch, bo chory nie umie prawidłowo
go trzymać.A nauczyć trzmania, to można na studiach.Może ciut
przestylizowałem, ale to te klimaty.Nie zapominaj, że chory nie panuje
zupełnie nad swoim umyślem, ma przecież z nim problem.Aha, i widzę, że nie
przeczytałeś, co napisalem do kogoś z tej grupy- na ten temat.Wogóle ten
przykład nie jest w pełni adekwatny do kontekstu, w jakim został
użyty-przyznaje się, ale chodziło mniej więcej o to. ;). Dobra, skończmy ten
temat.


> Rozumiem, że to skrót, tym niemniej np. badania nie potwierdziły związku
> między zaburzeniami hormonalnymi związanymi z menopauzą, a depresją.

Może byłyo to tylko gdybania mądrych głow, ze znanych uczelni, ale gdzieś
napewno cos takiego było, z palca nie wyssałem.


Pozdrowienia
Kamil

Ps.Właściwie, to o samej depresji (domyślnie-choroba afektywna
jednobiegunowa i dwubiegunowa)czy nerwicy depresyjnej, można by pisać całymi
miesiącami, nawet przy tak niewielkiej wiedzy jaką mam niewątpliwie ja, bo
to bardzo rozległy temat.I najlepiej porozmawiać na żywo z kimś-najlepiej
autoryzowanym, bo wtedy bardziej można przemówć do chorego itp tip itp Wiele
osób źle odbiera moje posty i widzi to, co chce zobaczyć, zamist tego, co
napisałem.I tyle.Dość tych refleksji.






--

Tego nie znajdziesz w żadnym sklepie!
[ http://oferty.onet.pl ]

--
Archiwum grupy: http://niusy.onet.pl/pl.sci.psychologia