Lepszy nowy Piotr pisze:
>
>
> Paulinka pisze:
>> Lepszy nowy Piotr pisze:
>>>
>>>
>>> Paulinka pisze:
>>>> Lepszy nowy Piotr pisze:
>>>
>>>>> Oczywiście, siebie.
>>>>> W odróżnieniu od ułomnych, nie potrzebuję żadnej
>>>>> protezy emocjonalnej, zwłaszcza takiej, co by mnie potem
>>>>> np. ostentacyjnie olała w urodziny przy dzieciach ;-)
>>>>
>>>> OK. Nikt Ci korali z makaronu penne nie zrobi ani laurki.
>>>
>>> To prawda, są dla mnie bezwartościowe, tak jak faktycznie są.
>>
>> Szkoda, cóż więcej Ci mogę powiedzieć.
>>
>>
>>>>>> Piotruś ja wiem, że musisz, bo inaczej się udusisz, ale czasem
>>>>>> warto spuścić z siebie powietrze i przyznać się do błędu. Boli
>>>>>> (wiem), ale trudno. Inaczej się nie da.
>>>>>
>>>>> Niby jakiego błędu geniuszu?
>>>>
>>>> Że jesteś zwykłym, ułomnym człowiekiem.
>>>
>>> To z grubsza się zgadza, w niektórych obszarach nawet bardzo,
>>> jednak w odróżnieniu od Ciebie nie bardzo jakoś mogę się pogodzić,
>>> że durne emocje tak silnie ...
>>> ... dobra, widzę już, że i tak nic do ciebie nie dociera.
>>> Po raz kolejny szkoda słów.
>>> Nawet już mi się nie chce ciebie plonkować, znowu.
>>> Te bycie lepszym jest tutaj do dupy.
>>> EOT
>>
>>
>> W czym lepszym? Że mam rodzinę i ją kocham i zawsze to było moim
>> priorytetem? Nigdy w życiu nie brałam nadgodzin, nigdy nie wybierałam
>> między czasem dla rodziny a kasą. Kasa i duperele, które ona
>> gwarantuje to dla mnie kosmos.
>
> Lepszym w tym, że starając się myśleć pozytywnie mieć nadzieję,
> że to umożliwi jakoś dialog z takimi osobami jak Ty.
> Poza tym z uwagi na to, co napisałaś powyżej, nie można Ciebie
> nawet nazwać egoistką. Jesteś po prostu emocjonalną kukłą, niewolnikiem.
> Dziś skończyłem oglądać ostatni odcinek 6-go sezonu Lostów,
> świetny film i naprawdę najlepszy odcinek. Bardzo refleksyjny.
> Jednak dla kogoś rozumnego główna refleksja z tego filmu, to chyba taka,
> że najbardziej przegrani są właśnie ludzie uzależnieni emocjonalnie
> od innych. Być może uda Ci się nigdy nie dopuścić tej myśli zbyt
> blisko do siebie, co i tak nie zmieni faktu, że będziesz jeszcze wiele
> razy płakać w życiu.

Nie wygrywa ten, kto nie ryzykuje. Życie to jedno wielkie pasmo emocji i
związków międzyludzkich.

> A jak spojrzysz na nie kiedyś u schyłku, to nie sądzę, abyś była z niego
> zadowolona i szczęśliwa.
> Niestety, wątpię, żebyś wtedy przypomniała sobie moje te słowa,
> ponieważ ich zrozumienie chyba nigdy nie będzie dla Ciebie osiągalne.
> Na pewno nie zawczasu.

Ja w przeciwieństwie do Ciebie nie zakładam, że u schyłku życia nikt mi
nie poda z miłości szklanki wody.
Czym jest dla Ciebie życie?

--

Paulinka