medea pisze:
> Chiron pisze:
>> Wielkanocny pacierz
>>
>> "Nie umiem być srebrnym aniołem -
>> ni gorejącym krzakiem -
>> tyle zmartwychwstań już przeszło -
>> a serce mam byle jakie.
>>
>> Tyle procesji z dzwonami -
>> tyle już Alleluja -
>> a moja świętość dziurawa
>> na ćwiartce włoska się buja.
>>
>> Wiatr gra mi na kościach mych psalmy -
>> jak na koślawej fujarce -
>> żeby choć papież spojrzał
>> na mnie - przez białe swe palce.
>>
>> Żeby choć Matka Boska
>> przez chmur zabite wciąż deski -
>> uśmiech mi Swój zesłała
>> jak ptaszka we mgle niebieskiej.
>>
>> I wiem, gdy łzę swoją trzymam
>> jak złoty kamyk z procy -
>> zrozumie mnie mały Baranek
>> z najcichszej Wielkiej Nocy.
>>
>> Pyszczek położy na ręku -
>> sumienia wywróci podszewkę -
>> serca mego ocali
>> czerwoną chorągiewkę"
>>
>> ks.Jan Twardowski--serdecznie pozdrawiam wszystkich tu piszącychmodląc
>> się, aby każdy z nas miał korzyść z Łaski ZmartwychwstaniaChiron,
>> świąteczny
>
> Czyżby ten wiersz miał kogoś podnieść na duchu, czy wręcz przeciwnie?

Może chodzi o tytuł wątku i np taki post w tym wątku :

'(...)Porównując się w ten sposób z Chrystusem wypadasz niestety jak
g...o, które
przylepione do okrętu mówi "płyniemy!".'

> To najdziwniejsze święta w moim życiu.

Prywatnie, czy na grupie?

--

Paulinka