Jakub A. Krzewicki <p...@g...com> wrote:
> W dniu środa, 14 czerwca 2017 09:12:03 UTC+2 użytkownik Ikselka napisał:
>> Chiron <c...@t...ja> wrote:
>>
>>>
>>> Wynika z tego ważny wniosek. Ano taki, że gdy ich na danym terenie jest
>>> mało, to na zewnątrz będą pokazywać ten bardziej filozoficzny i pokojowy
>>> islam. Sytuacja zmienia się radykalnie, gdy procent ich w danej społeczności
>>> rośnie. Wtedy ci sami często ludzie przeradzają się w (z naszego punktu
>>> widzenia) morderców.
>>
>> To właśnie miałam na myśli, kiedy niedawno pisałam o polskich muzułmanach
>> tatarskich. Ale to nie dotyczy tylko ich. Dotyczy wszystkich muzułmanów w
>> Polsce. Wszystkich - bo jednostki odmienne tylko czynią regułę.
>> Gdyby jakimś sposobem nagle w Polsce spektakularnie zwiększyła się liczba
>> muzułmanów, (nie) chciałabym widzieć, jak nagle "polscy muzułmanie z dziada
>> pradziada" biorą w ręce maczety i robią rzeź wołyńską swoim sąsiadom
>> katolikom. I wszystkim innym polskim innowiercom, którzy ich dziś też, jak
>> katolicy, mają za przyjaciół.
>> :-(
>
> Raczej ich znając będą prowadzić szkolenia i załatwiać "aryjskie" (czytaj
> muzułmańskie) papiery, gdyby niestety taka sytuacja nastała. Po arabsku można
> się nauczyć podstawowych modlitw plus reguły dot. abdestu (obmywań rytualnych)
> i halal w kilka dni, a w islamie nikt tobie nie przychodzi do chałupy i
> nie sprawdza, co robisz w chałupie. Ważne, żeby na ulicy trzymać pozór. Dlatego
> tam pełno alewich, bektaszich, sufich i innych takich...
>

Mówiąc o spektakularnym zwiększeniu liczby muzułmanów mam na myśli
ewentualne wpuszczenie do Polski muzułmańskich imigrantów.
Na przykład siłową ich relokację z Niemiec - kiedy tam już nie będą się
mieścić. I cóż z tego, że nad nie stać ba ich utrzymanie. Unia im da, byle
siedzieli mam na karku i robili swoje "POrządki".
A potem to już tylko wystarczy ich oraz przy okazji resztki Polaków
bratnio posprzątać i Polski nie ma. Niemcy doskonale potrafią sprzątać.
Wykazali się nie raz i nie dwa, trenując na Żydach.
--
XL "Ogródek, figi, trochę sera - a do tego trzech lub czterech
przyjaciół. Oto luksus według Epikura." F. Nietzsche