Jakub A. Krzewicki
> Po trzecie: u nas jest to w naturze jak najbardziej. Czy ominęłaś w
> lekturach szkolnych książeczkę pt. Konrad Wallenrod?

No właśnie nie ominęłam i pewnie dlatego nigdy bym nie zauważyła analogii,
poniewaz odróżniam Litwina od Polaka :->

Już tam Mickiewicz chyba dobrze znał Litwinów, skoro Wallenroda ulitwinił.
Koniec końców Konrad chciał zachować twarz i honor wobec rycerstwa
krzyżackiego, gdy wydał się fortel. Zamiast im dokopać i cichcem wrócić do
swoich, pozostając im wierny.
Zachował się trochę jak inny Litwin, realny, noblista, co to (jako
komunistyczny attaché w Paryżu) miał niezłe układy z wrogiem narodu
polskiego z którego wyrósł, niby "walcząc" słowem o jego dobro. Koniec
końców skonał za granicą, nie chcąc dzielić niedoli swego narodu i
odcinając się od niego jako Litwin.

:->




--
XL "Ogródek, figi, trochę sera - a do tego trzech lub czterech
przyjaciół. Oto luksus według Epikura." F. Nietzsche