Dzieki za cenne rady. Chcialam wyjasnic, ze nie jestem zastraszona osobka,
ktora siedzi w kacie. Moze jedynie pewne niezbyt trafne znajomosci
zaowocowaly niewielka niesmialoscia. Staram sie zawsze byc usmiechnieta i
wywolywac ten usmiech tez u innych (chocby zartem, jak to robie w grupie),
ale wiekszosc osob dojezdza, albo jest zajeta czyms innym, studiuje dwa
kierunki na raz albo nie chce wpuszczac do swojej paczki jeszcze kogos. (juz
mialam taka sytuacje, gdzie na pytanie "czy moge sie przylaczyc" nie bylo
odpowiedzi, bo jak tu komus powiedziec: "nie chcemy cie?" Potem byly
tlumaczenia, ze one maja wlasne swoje miejsca etc... wiec przestalam na
razie podejmowac jakies kroki).

Sprobuje cos z tym zrobic, jeszcze raz wielkie dzieki:)


Mariko