Bywa, ze ludzie sie rozstaja. Sama rozstalam sie z partnerem po 20
latach
zwiazku. Prozaiczna pyskowka, urazona ambicja,zmeczenie narastajacymi
problemami zawodowymi,wzajemna przepychanka
czyje na wierzchu. W sytuacji zapetlonego konfliktu zachowujemy sie
jak urazone dzieci, ktore zabieraja swoje klocki i jeszcze daja
delikwentowi lopatka w leb na dowidzenia.
Za malo przekazales informacji o tym co poprzedzilo takie zachowanie
zony.
To co przekazales to tylko skutek.
Moze na codzien nie zwracales uwagi
na jej potrzeby emocjonalne, bo to w istocie laczy. Moze ona ma
problemy o ktorych nie rozmawialiscie. Twoje
uczucia to za malo, kiedy jest sie
partnerem na zycie i ojcem dziecka.
To wzajemna odpowiedzialnosc za
wspolne zycie. A ono sklada sie z wielu
watkow.Wazne sa wasze relacje w kuchni, na przyjeciu u znajomych lub
ich brak, zadawalajacy lub nie sex,
a nawet zapach. Kazdy z was do zwiazku wniosl swoje przyzwyczajenia
kulture bycia wyniesiona z domow rodzinnych. To wieloplaszczyznowy
wymiar. Nie powinienes tak latwo ulegac jej emocjom. Na zachowanie
kobiet wplywaja rozne stany wahan hormonalnych, ktorych ty nie
rozumiales. Nie powinienes sie wyprowadzac szczegolnie,gdy w gre
wchodzi dziecko. Nie widac , abys walczyl o zone i staral sie z nia
rozmawiac i zrozumiec jej stan ducha.
Zbyt latwo dales sie pokonac, co zona
mogla odczytac, ze Tobie na niej nie zalezy. Musisz walczyc, ale
taktownie
rozmawiac, byc milym opiekunczy dla corki.Pisz listy,pelne milosnych
uniesien.posylaj kwiaty,Kobiety lubia byc zdobywane. Troche romantyzmu.
Ukladaj sie, negocjuj, jesli tylko ci zalezy. Mow kocham i uzbroj sie w
cierpliwosc. Powodzenia + barakuda