Wojtku,
Sześć lat byłam chora i powiem Ci że w tym okresie mało do człowieka
dociera. Ja odrzuciłam swoich przyjaciół, chłopaka i skazałam się na
samotność. To tylko wszystko utrudnia dlatego jeśli zależy Ci na niej to nie
dawaj za wygraną i bądź przy niej niezależnie od tego jak się będzie
zachowywać. Ja czasami mówiłam rzeczy których dziś żałuję. Wtedy nie
wiedziałam gdzie odchudzanie może zmierzać. Dziś gdy sama powoli z tego
wychodzę jestem przerażona. Mam nieodwracalne zmiany w zdrowiu, życie
pokomplikowało mi sie jak cholera.
Rozmawiaj z nią jak najwięcej, mów jej że podoba Ci się jjej ciało i wcale
nie powinna chudnąć. To ważne. Jeśli chcesz to daj jej mój mail :
a...@i...com , mogę jej coć nie coś napisać na temat tego bagna.
Trzymam za Was kciuki
Agata
Użytkownik "Wojciech" <w...@N...gazeta.pl> napisał w wiadomości
news:bdclab$btr$1@inews.gazeta.pl...
> Chciałbym pomóc swojej dziewczynie co do której jestem niemal pewien, iż
> cierpi na anoreksję. Nie jest tego świadoma albo nie chcę się do tego
> przyznać, jednak wiele objawów i zachowań wskazuje, że jest chora. Jak
> przekonać ją do podjęcia tego (nie wątpię) trudnego kroku czyli przyznania
> się do choroby i rozpoczęcia leczenia? Jeśli macie jakieś doświadczenia w
tym
> zakresie poradźcie. Zdaję sobię sprawę,że nie mogę ani obwiniać jej o
> chorobę, ani też na siłę zmuszać do wizyty u lekarza (podobnie jak do
> jedzenia), a najważniejsze jest zaufanie, które na szczęście udało nam się
> zbudować przez ostatni rok. Niby wiem wszystko...ale jak pomóc w
praktyce?,
> boję się wykonać zbyt gwałtowny ruch. Z góry dziękuję i pozdrawiam
wszystkich
> grupowiczów.
> Wojciech
>
>
>
> --
> Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl ->
http://www.gazeta.pl/usenet/