>
> Uznałem, że rozmawiam z człowiekiem, który postąpił żałośnie i jeszcze bez
> wstydu się z tym obnosi publicznie.
>
> P.

Jeżeli to był jednorazowy wybuch złości choleryka, to wybaczyć można,
ale jeśli to komuś weszło w krew... to juz inna bajka.
Pozdrawiam