W dniu 2013-07-15 21:30, e pisze:

> Więzi społeczne były znacznie silniejsze,
> gdyby było inaczej nie udałyby się te całe przemiany.

Tak właśnie sobie o tym myślałam dzisiaj pod wpływem tej tutaj
dyskusji... Więzi społeczne wynikały też - w sumie głównie - ze sposobu
i warunków życia, a nawet były czymś wymuszonym. Kiedyś ludzie bardziej
byli "skazani" na siebie, pracując całymi latami w jednym zakładzie (nie
było potrzeby zmian, na pewno nie tak często jak dziś), mieszkając
ciągle w jednym miejscu. Niekoniecznie się lubili. Dzisiaj jesteśmy
(wielu z nas) w ciągłym ruchu, zmieniamy pracę, miejsce zamieszkania o
setki kilometrów od domu rodzinnego. A nawet będąc w ruchu często
pozostajemy sami, bo poruszamy się samochodami, nie spotykamy się na
przystankach tramwajowych, autobusowych, czy w osiedlowym sklepie. Z
jednej strony to szkodzi, bo nie mamy okazji się lepiej poznać, a z
drugiej - utrzymujemy kontakt z tymi, których naprawdę lubimy i na
których nam zależy. Przemiany społeczne to coś naturalnego, a każda z
nich ma plusy i minusy.

> Jedno czego nie lubiłam to nadawani przez partię
> kretyńscy kierownicy (chociaż nie wszyscy)
> ale i tak można było pracować, jakoś ich olewając.

Teraz też możesz mieć "kretyńskiego kierownika" z nadania. Tylko to
nadanie już według innego klucza, niekoniecznie partyjnego.

PS: Czy te miłe wspomnienia z PRL-u to przypadkiem nie po prostu miłe
wspomnienia młodości? :)

Ewa