polka wrote:

> Mam męża, który chyba niestety cierpi na coś takiego. Nie wiem czy w
> psychologii istnieje taki termin, ale u mojego męża zaczyna to być
> niepokojące.


A jak reaguje Twój mąż na pytanie "dlaczego nie mówisz prawdy?"
Odpowiada, że masz omamy? Za każdym razem? Czyli nie masz
dowodów na jego kłamstwa? Takich dowodów, żeby mu pokazać
czarne na białym, że faktycznie nie mówi prawdy?

Czytałem też, że bardzo zabiegasz o idealną rodzinę, bo sama takiej nie
miałaś. Może _za_ bardzo idealną byś ją chciała mieć i zbyt mocno
naciskasz...

Daj mu może do zrozumienia, że jego zadaniem jest nie tylko
utrzymać rodzinę (finansowo), że mimo kiepsko płatnej pracy
nadal jest "głową" rodziny i że mała wypłata nie oznacza
mniejszej odpowiedzialności - tym bardziej w rodzinie.
Piszesz, że pracował kiedyś na bardziej odpowiedzialnym stanowisku,
to mu wytłumacz, że w domu go nie zdegradowali.

Może spróbuj się z nim napić wtedy kiedy on zapija swoje
problemy, może wtedy się otworzy... Tylko nie róbcie tego zbyt często :)
Alkohol to trucizna.

pozdrówka