Tweety <n...@n...pl> napisał(a) :

> Witam;
> mam pytanie, które nasunęło mnie sie podczas pewnej rozmowy. Otóż
> matka dwójki dzieci uwazą, że jak ma ochotę gdzieś wyjsc (na męza nie
> może liczyć bo pracuje albo ma taki pogląd jak ona na powstały
> problem) to idzie do swojej matki i komunikuje, że zostawia jej swoje
> dzieci i wróci jak cos załatwi.

Może mieszkają razem? I matka owa nie tyle informuje że zostawia
Babci dzieci, tylko że zostają one w domu (aby nie była zaskoczona
i np. zerknęła od czasu do czasu czy nie podpalają domu albo nie
trenują wyskakiwania przez okno) - gdyby Babci nie było, to
zostałyby po prostu same (nie napisałaś w jakim wieku są dzieci).
Jeśli jest inaczej, to znak że Babcia spieprzyła swoje zadanie
wychowania córki i teraz za to płaci. Może też córka zaszła w ciążę
na usilne namowy swojej mamy? "ja chcę wnuczka, sama się nim będę
zajmować, tylko mi dajcie wnuczka" :) Jeśli tak, to wcale się nie
dziwię że takie są między nimi układy :)

> I tu nasunęła mnie się taka myśl:
> czy dziadkowie mają obowiązek zając się wnukami?? pomóc w każdej
> sytuacji?/ czy maja prawo odmówić zajęcia sie nimi??

Oczywiście że nie mają obowiązku. Oczywiście że mają prawo decydować.
Jeśli pomagają, to wyłącznie z miłości dla swoich dzieci (i wnuków).
Ale inicjatywa powinna wyjść od nich samych, względnie powinni zostać
z całą mocą tego słowa _poproszeni_ o pomoc. W taki sposób, aby
spokojnie mogli odmówić (żadnego stawiania przed faktem dokonanym -
muszą wiedzieć, że jeśli odmówią, to maluchy nie zostaną głodne
i brudne na tydzień w pustym domu, tylko zorganizuje się im jakąś
inną opiekę :) ).
Moi rodzice zabierają Adusię często na weekendy, teraz też jest
u nich na "feriach", oczywiście oni sami to zaproponowali (gdyby
nie chcieli lub nie mogli wziąć urlopu to znalazłyby się jakieś
półkolonie albo moja kuzynka za kilka groszy by się podjęła tego
zadania). Sami wiedzą, że mają lepsze warunki do wypoczynku
(domek na osiedlu na peryferiach, ogródek, las, dwa samochody
w razie gdyby trzeba było gdzieś dojechać itd...)
Kiedy studiowałam zaocznie (prawie co tydzień zjazdy) to też
"podrzucałam" im córkę, i przyznaję że wtedy bywali nią przemęczeni.
Ale wtedy nie miałam wielkich wyrzutów sumienia, bo sami mnie
na te studia namawiali usilnie...

Olka
--
**/|_/|*********************************************
***********
*( oo_ "Rozumiesz, jest taka cierpienia granica, }:->[=3 *
* \c/--@ za którą się uśmiech pogodny zaczyna" - Cz. Miłosz *
* http://dziewczynka.org/ ***** niegrzeczna @ dziewczynka.org *