Pewnego wieczoru Wed, 14 Jul 2004 21:24:44 +0200 wiedźmin zdziwił się
nieco, gdy strzyga która wyskoczyła na niego z pl.sci.medycyna zamiast
rzucić mu się do gardła, dygnęła, przedstawiła się jako Piotr Kasztelowicz,
a następnie wyśpiewała przytupując wdzięcznie:


> tak, ustalenie, ze pacjentka nie ma pelnej swiadomosci rozpoznawania
> swoich czynow i ze jej stan moze byc zagrozeniem dla jej zdrowia
> lub zycia. Jest to podstawa do orzeczenia leczenia przymusowego
> w praktyce takze wymaga ubezwlasnowolnienia chorej sadownie.

Do tego wlasnie obecnie dazy jej matka - choc nie jest to latwa sprawa w
przypadku mieszkania w malym miescie w ktorym jest tylko jeden psychiatra a
najblizszy szpital o tym profilu jest kawal drogi dalej.
Gdy u Edyty choroba sie zaczela - bardzo gwaltownie, bodajze jakis
niespelna rok temu - ta lezala kilka tygodni w lozku, w bardzo glebokiej
depresji, nawet nie chciala chodzic do toalety. Nic nie chciala jesc, pic.
Wzywane co rusz pogotowie podawalo kroplowki, zostawialo recepty na leki i
odzywki. A potem - odjezdzalo - bo Edyta nie wyrazala zgody na
hospitalizacje.
Az sie nie chce o tym mowic.

Mi jednak bardziej zalezy na tym o czym napisalam w temacie postu - jak -
zgodnie z prawem a wbrew woli chorej - pozbawic ja plodnosci.
Chocby czasowo - bo wiem ze nic innego nie wchodzi w rachube.

I byc moze faktycznie zastrzyk hormonalny bylby jakims wyjsciem...
Tylko czy w Polsce mozna podac go wbrew woli?

--
Pozdrawiam serdecznie
Agnieszka Mockałło
http://republika.pl/kocia_stronka/
Odpisując na priv, wytnij USUN_TO z adresu.