Hej,

bardzo dziękuję za wszystkie odpowiedzi. Łatwiej mi się myśli jak poczytałam
co myślą inni :-)

Zastanawiałam się, w czym właściwie tkwi mój problem. I doszłam do wniosku,
że czuję się inna, dziwna... I to właśnie fizycznie. Nie stać mnie na żaden
indywidualizm - czuję się bezpieczna tylko wtedy gdy przypominam kogoś
innego. Nie wiem czy rozumiecie...

Najgorsze jest to, że zaprzeczam własnej logice. Bo z jednej strony doskonale
zdaje sobie sprawę z tego, że skoro nie zdecyduje się na spotkanie i stracę
kogoś przez to, że go unikam, to lepiej już zaryzykować, bo wtedy jest
jeszcze szansa na happy end (zresztą ktoś z Was też to zauważył). A z drugiej
cały czas brnę w swoje.

Chyba faktycznie powinnam pogadać z psychologiem. Może pomoże mi zrozumieć
skąd się to wszystko bierze? Może znacie kogoś godnego polecenia w Warszawie?

Pozdrawiam

Ania

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/