Użytkownik "adamoxx1" <a...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:hij8q8$er2$1@news.onet.pl...

> Koleżance ostatnio pokazywałem swoje najnowsze trickosy z kartami i
> podsunęła mi taki pomysł, że może do kasyna jako krupier bym się
> zatrudnił i w sumie nie jest to głupi pomysł skoro karty do mój fetysz.
> No i takie w sumie dość niecodzienne zajęcie. Ale proces rekrutacji też
> dość skomplikowany bo trzeba przejść różne szkolenia (na szczęście
> darmowe). Więc do pracy można pójść dopiero min. po miesiącu.

Prawdę mówiąc, nie widzę w tym zawodzie za bardzo ani perspektyw
ani podstaw do czerpania długoterminowej satysfakcji. Tej pracy
w dłuższym okresie chyba nie da się lubić. Wszakże nie polega
ona na robieniu karcianych sztuczek - to szybciej w cyrku ;)
Kasyno to praca w nocy - dzień w dzien - fucha dla wampirów.
Gruboskórnych. Twoja rola polega na tym, że przez kilka godzin rozdajesz
karty podpitym, niemiłym facetom i co jakiś czas musisz się z którymś
bardzo uprzejmie wykłócać, że dołożył swój żeton za późno. Podkreślę:
BARDZO UPRZEJMIE. Jesteś dla nich reprezentantem kasyna, idealnym
obiektem do przerzucania frustracji za całe zło tego świata, a za brak
wygranych w szczególności. Wrogiem. Ciemiężcą.
I obserwujesz, jak ludzie się staczają. Powolutku, ale co chwila ktoś.
Jak co chwila jakiś "nieprawdopodobny zbieg okoliczności" zawala
komuś życie. Bo sześć razy pod rząd wypadło czarne. Jemu na złość.

Czasami jest w tej pracy jakiś bonus. Przy okazji premiery 'Pianisty'
do kasyna zawita Władysław Spielman przyprawiając Twoje koleżanki
na zapleczu o przyspieszony szept i o zazdrość - że Tobie przypadło
go obsługiwać. Bardzo miły i wyluzowany gościu. Taki bonus raz na
kilka lat.