W dniu wtorek, 29 kwietnia 2014 23:10:11 UTC+2 użytkownik Miriam napisał:
> Jakby ktoś nie wiedział co to WIELKI, BIG BRAT, czyli kult jednostki to wiki
pomoże.
>



Oj tam:) Wazniejsze jest dlaczego obalili carat i zaczeli czcic Lenina, Stalina.





Znany francuski sowietolog A. Besançon pisał w grudniu 1986 r. na łamach paryskiej
"Kultury", że spektakularny akces części narodu ży-dowskiego do ruchu komunistycznego
miał poważne skutki. Zwiększył jego siłę (...) udział Żydów (...) mógł się wydawać
decydujący w rozprzestrzenianiu kominternowskiego komunizmu na cały świat. Zbrodniczy
charakter tego ruchu dostarczał nowych i potężnych argu-mentów antysemityzmowi (...).
Oto u wejścia na scenę historii Żydzi skompromitowali się udziałem w przedsięwzięciu
destrukcyjnym (podkr.-J.RN.).

Ten straszny spektakularny akces części narodu żydowskiego do ruchu komunistycznego
najszybciej i najboleśniej odczuli na swej skórze Rosjanie. W1917 r. Żydzi wzięli
bardzo licznie udział w przewrocie bolszewickim i wywarli nader znaczący wpływ na
tworzenie państwa sowieckiego i jego organów terroru (Czeka). Żydami były m.in. tak
znaczące w skali międzynarodowej postaci, jak: Lew Trocki (Bronstein) - komisarz
spraw zagranicznych w pierwszym rządzie Lenina, główny organizator przewrotu
bolszewickiego, organizator Armii Czerwonej i faktyczny jej dowódca w czasie wojny
domowej (jako komisarz spraw wojskowych), przywódca Międzynarodówki Komunistycznej,
członek [23] triumwiratu rządzącego po śmierci Lenina Grigorij Zinowiew
(Radomyslski), przewodniczący Rady Najwyższego Sowietu Jaków Swierdłow (Solomon),
przewodniczący Ogólnorosyjskiego Komitetu Wyko-nawczego (WCIK), najwyższego organu
władzy prawodawczej, wyko-nawczej i kontrolującej w Rosyjskiej FSRR, członek
triumwiratu rządzą-cego ZSRR po śmierci Lenina Lew Kamieniew (Rosenfeld), kierownik
centralnej europejskiej sekcji Komisariatu Ludowego Spraw Zagranicz-nych, członek
władz Międzynarodówki Komunistycznej Karol Radek (Sobelsohn), przewodniczący
sowieckiej delegacji na rozmowy z Polską Adolf Joffe, ludowy komisarz spraw
zagranicznych M. Litwinor (Mojsiejewicz Waliach), i wicepremier ZSRR, długoletni
członek Biura Poli-tycznego KC KPZR Łazar Kaganowicz, odpowiedzialny za
doprowa-dzenie do głodu na Ukrainie, który pochłonął 6 milionów ofiar. Wresz-cie sam
Lenin był synem Żydówki, córki lekarza policyjnego Blanca. Na wyliczenie wszystkich
bardziej znanych nazwisk prominentów żydow-skiego pochodzenia w sowieckiej partii
komunistycznej i we władzach ZSRR trzeba by było poświecić szereg stron. Skrótowo
zaznaczę tu tyl-ko, że niektóre twierdzenia na temat ilości Żydów w centralnych
wła-dzach sowieckich są wręcz szokujące. Znany niemiecki ekonomista i socjalista
Werner Sombart twierdził w drugim tomie swej książki "Der proletarische Sozialismus",
wydanej w 1924 r., iż pod koniec 1919 r. na 380 czołowych komisarzy bolszewickich
było aż 300 Żydów, czyli 78 procent, w roku 1921 na 550 komisarzy - 447 Żydów, czyli
80 procent. Izraelski historyk L. Rappaport w książce "Stalin War Against the Jews)
pisał jednoznacznie, że Żydzi dominowali w pierwszym leninowskim Biurze Politycznym
KC WKP/b. Znany austriacki sowietolog żydow-skiego pochodzenia Pál Lendvai akcentował
w książce "Antysemityzm bez Żydów", że Żydzi w latach 1921-1922 stanowili większość w
Biurze Politycznym partii bolszewickiej. Co najważniejsze ludzie ci korzystali z
masowego wsparcia ze strony ogromnej rzeszy komisarzy żydow-skiego pochodzenia. W
czerwcu 1929 r. zamieszczono w Warszawie na łamach żydowskiego "Hajntu" jakże wymowny
tekst prof. Borisa Bruc-kusa "Ludność żydowska pod władzą sowiecką - judofobia w
Rosji sowieckiej". Profesor Bruckus ubolewał nad groźbą niesłychanego wzrostu
nastrojów antyżydowskich w Rosji, tak wskazując na jego przyczyny: Po rewolucji
październikowej ukazało się całe mnóstwo żydow-skich młodzieńców-komunistów, których
uczyniono komisarzami władzy ko-munistycznej. Skąd się wzięli ci młodzi ludzie ? [24]
Mniejsza część ich już poprzednio była członkami partii komunistycz-nej, większa zaś
ich część była członkami żydowskich partii socjalistycz-nych, i po rewolucji
październikowej w części przerzuciła się do komuni-stów. Komuniści wówczas mieli
nieograniczone pełnomocnictwa nad ży-ciem i śmiercią ludności. Ci obcy ludzie byli
całkowicie obcy tłumowi rosyjskiemu, i rozumie się, że jak ich rosyjscy towarzysze,
byli oni tak samo - zarówno intelektualnie, jak i moralnie - nie przygotowani do
obchodzenia się należycie ze swoimi nieograniczonymi pełnomocnictwami... Pierwsi
prawie Żydzi, z których tłum rosyjski bliżej zapoznał się, byli właśnie ci żydowscy
młodzi komisa-rze... Wrażenie było straszne. Ono w pewnej mierze potwierdziło to, co
judofobi kiedyś pragnęli wmówić tłumowi rosyjskiemu. Nader podobne niepokoje można
było odnaleźć już dużo wcze-śniej w zapiskach najwybitniejszego żydowskiego historyka
w Rosji Szymona Dubnowa. Reagując z najwyższym zaniepokojeniem na dominację środowisk
żydowskich w bolszewickim aparacie władzy, Dubnow pisał w swym dzienniku pod datą 7
stycznia 1918 r.: Rewolu-cja utonęła w błocie niskich instynktów... Kiedyś chyba
wyjdziemy z epoki błota, epoki przejściowej, ale nigdy nam nie wybaczą, że żydowscy
spekulanci rewolucji wzięli udział w bolszewickim terrorze. Żydowscy towarzysze i
współpracownicy Lenina: Traccy, Uriccy, zaćmiewają swego mistrza. Insty-tut Smolny po
cichu nazywają Centrożydem. Później o tem będą mówić gło-śno i antysemityzm i
wszystkie warstwy rosyjskiego społeczeństwa zapuści głębokie korzenie; w czasie
publicznego wykładu 22 i 1918 r. Dubnow na próżno postulował, aby projektowany zjazd
żydowski wyrzekł się nowego despotyzmu bolszewickiego, który w przyszłości "wywoła
pogromy, głównie żydowskie"; podobne niepokoje żywili inni, bar-dziej dalekowzroczni
Żydzi; rabin Moskwy powiedział Trockiemu: Troccy robią rewolucje, rachunki płacą
Bronszteinowie. W. Churchill, skądinąd znany z filosemityzmu, przerażony tym, co się
działo w Rosji, napisał w londyńskim "Illustrated Sunday Herald" (8 n 1920 r.) w
artykule "Syjonizm kontra bolszewizm": spór o duszę narodu żydowskiego, iż bolszewizm
jest to złowieszczy (sinister) spisek międzyna-rodowego żydostwa": (...). W końcu owa
banda wybitnych osobistości pod-ziemnego światka wielkich miast Europy i Ameryki
schwyciła naród rosyjski za kołtun na łbie i stała się niekwestionowanymi panami tego
olbrzymiego imperium.