Użytkownik "Pracus24" <2...@p...gazeta.pl> napisał w wiadomości
news:blc2q3$51a$1@nemesis.news.tpi.pl...
> Użytkownik "Marta" <s...@W...onet.pl> napisał w wiadomości
> news:3dd0.000003e0.3f79816a@newsgate.onet.pl...
>
>
> Dzieki Marto za pierwszy "oswiecony" post.
>
> Moj syn, 7 lat, ma ADHD. Od roku jest na lekach i uczeszcza do psychologa.
> Przerwe w lekach zrobilismy na razie jedna - w wakacje.
>
> Jako naoczny swiadek moge smialo powiedziec - roznica w zachowaniu jest
> ogromna:
> - bez lekow: niemoznosc zasniecia, tiki, rozgadanie, rozkojarzenie,
> nadwrazliwosc na kontakt z tkaninami (potrafi zmienic 7 par spodni w ciagu
> ranka...) i na dotyk, czasami agresja (mama do dzis ma pare siniakow),
> interesuje go glowne "rozrabianie".
> - z lekami: lepiej zasypia, potrafi sie skoncentrowac, doprowadza
rozpoczete
> czynnosci do konca (np. lekcje), wykazuje duze zainteresowanie naukami
> scislymi, ma niezwykle chlonny umysl i dobra pamiec.
>
> (NB: wsrod ADHD-owcow byli/sa: Churchill, Brando, Tom Cruise...)
>
> Nie chcemy zrobic z naszego dziecka idealu. Chcemy, aby radzil sobie ze
> swoimi emocjami i w miare normalnie funkcjonowal w spoleczenstwie.
>
Jestem ciekawa kiedy zaczęliście podejrzewać ten zespół u swojego dziecka. I
kiedy jego zachowanie było już poza normą wg Was.
Czy odstawianie leków w wakacje jest dobrym pomysłem? Moi znajomi mają
chłopca z tym zespołem. W trakcie roku szkolnego jego zachowanie i radzenie
sobie z rówieśnikami poprawiło się. Zaczął jakoś funkcjonować. W wakacje
leki odstawiono - na kolonii nie radził sobie najlepiej. Poco odstawiać.
Teraz znowu ma zacząć brać - czy to nie rozreguluje go. Mi się wydaje, że
trzeba nauczyć się żyć na tych lekach. Gdy zmiany zachodzą w obie strony
trudno za tym nadążyć. Jak Wy sądzicie? Jak u Was wyglądała przerwa w
lekach?
pozdrawiam
barbarella
Branie leków przy ADHD (oczywiście silnym) wydaje mi się bardzo sensowne.
Daje możliwość dziecku nauczenia się żyć w świecie. (np. budowa relacji z
rówieśnikami - bardzo ważny czynnik w rozwoju emocjonalnym każdego dziecka).
Bez leków nie daje się tej szansy. Po jakimś czasie, być może, na tyle
"nauczy się żyć" - że nie będzie musiało brać leków. Być może nawet będzie
siebie wolało bez leków.
Podobnie jest z lekami na depresję. One oduczają ludzi zachowań prowadzącyh
do depresji. Chorzy często po jakimś czasie stwierdzają, że wolą siebie bez
leków (troszkę smutniejszych) ale mają wiarę w siebie i własne umiejętności
(których wcześniej nie mieli).