> Ehhh..., czujecie jak cudownie pachna lipy na wieczornym spacerze?

Aleja lipowa

Posadziłem lipy. Posadziłem je wiele lat temu na własnym polu. Na tym polu
to chyba nigdy przedtem nie rosły lipy gdyż w słabej, ubogiej ziemi ledwie
starczało składników dla małych wisienek i dla wierzb które umiały rosnąć
nawet na piasku.
Lipy trzeba było podlewać gdyż tam to i sześćdziesiąt dni mogło nie być
deszczu. Przed suszą można je było ustrzec podlewając co kilka dni obficie
lecz zakątek na którym przyszło rosnąc lipom jest zastoiskiem mrozu i kiedy
wczesna wiosną słońce nagrzewało pnie drzew a mróz w nocy rozsadzał te pnie
w których ruszyły soki byłem bezradny. Prawie połowa z posadzonych drzew w
ten sposób straciła główny pień lecz obok wyrastały mocne odrosty i na polu
mam trzy i cztero lipki czyli lipy o trzech , czterech a nawet pięciu i
sześciu pniach które wyrosły na jednym korzeniu.
Mijały lata, lipy wyprowadziły korony tak, że tylko samochód osobowy mógł
przejechać aleją lipową. Tak - wyrosła aleja lipowa, nie tak piękna jak ta
którą w dzieciństwie widziałem w Podzamczu Chęcińskim. Tamta aleja miała
ponoć 400 lat, ta moja ma 25.
W koronach moich lip wychowuje się już kolejne pokolenie ptaków, kolejne
pokolenie pszczół zbiera nektar z ich kwiatów lub spadź z liści. Kolejne
pokolenie kuropatw ucieka przed jastrzębiem pod opadające do ziemi korony
drzew.
Lipy które znamy z parków czy ogrodów mają korony wysoko nad ziemią a te
moje to takie lipy z bajki które mogą dać uciekinierom schronienie i ukrycie
przed prześladowcami. Pewnie wystarczy znać odpowiednie zaklęcie lub po
prostu mieć odpowiednią wyobraźnię.
Co roku stawałem przed jedną i tą samą lipą i prosiłem o zrobienie zdjęcia.
Lipa rosła powoli, ja zmieniałem się na kolejnych zdjęciach powoli.. Ja się
starzałem, lipa dorastała.
Jest druga połowa czerwca, za tydzień, najpóźniej za dziesięć dni lipy
zakwitną. Siądę przy oknie na pięterku. Przy oknie z którego przy którym
niemal na wyciągnięcie ręki rosną lipy i ta jedna fotografowana. Będę
słuchał szumu pszczół zanurzony we wszechobecnym zapachu lip. Posadziłem
więc zapach i szum, posadziłem gniazda i ptaki, posadziłem cień i
schronienie, posadziłem szelest i spokój.
SJS 20 czerwiec 2004