tycztom <t...@i...pw.edu.pl> napisał(a):

> W zwyczajnym uniesieniu zbliżył się do drewnianego, zbutwiałego
> krużganka.
> Jego myśli pięły się w górę, po nieskończenie rozwidlanych ramionach
> bluszczu.
> Tajemniczy Fstrych... przemówił.
>
> tomek
>

"Ja wiem! Ja wiem! Proszę Pani, ja!" - Darek podnosi rączkę gwałtownie,
krzycząc niezrażony resztkami kanapki serowej w buzi - "Ja wiem!"

Pani nauczycielka, prywatnie Helena, rzekła:
"No prosimy, prosimy, Darku powiedz nam co autor chciał powiedzieć.."

Darek wstał, strzepał ze swojego granatowego fartuszka okruchy jedzonego
przed chwilą pieczywa, przełknął ślinę, odchrząknął, potarł z namaszczeniem
młode czółko i odezwał się w te słowa:

"Tycztom przyszedł podzielić się z nami jedynym co miał, więc wszystkim co
miał - swoją wizją pochodzenia jak najbardziej roślinnego (bluszcz), która
naapadła go akurat wtedy jak właził na dach swej chałupy zmieniać antenę
telewizyjną (ramiona), bo mu przekaz telewizyjny polsatu chodowane na dachu
zielsko wzięło i zakłóciło znienacka"

Na sali zaległa cisz, zmącona jedynie głośnym trzaskaniem powiek
nauczycielki, prywatnie Heleny.

"Taaaak...." - odparała cichutko Pani, pogrążając się w zadumie.


Pozdrwiam,
Darek.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/