A mój umarł jak byłem mały.
Pamiętam, że miał bardzo trudny charakter.

Przez to też miałem "ciężkie dzieciństwo" - musiałem liczyć przede
wszystkim na siebie.

Podobno jestem do niego niewąsko podobny, ale pewnie jest
w tej opinii wiele życzeniowości.

Za to były takie chwile kiedy aż płakałem - tak bardzo mi go czasem
brakowało.
Kochał swoje dzieci do szaleństwa - w tym jestem do niego
na pewno podobny.


To przewidywalne, że ludzie, którzy zatracili zdolność do rzetelnej
samoceny są jednocześnie i drapieżni i pretensjonalni.

--
CB


Użytkownik "medea" <e...@p...fm> napisał w wiadomości
news:g6vhdv$jv9$2@nemesis.news.neostrada.pl...

> Tak, rzeczywiście. Kiedy czytam Twoje wywody na temat np. emigracji i
> powstania warszawskiego, to tak jakbym słuchała mojego ojca. Musi, że
> trudne dzieciństwo miałam. Powaga.