Dnia Wed, 17 Mar 2010 19:55:58 +0100, medea napisał(a):

> XL pisze:
>
>> Ano nie, w każdym razie trudno rozpoznać, czy to akurat to, bo jakoś od
>> wieku pokwitania charakterystyczny był u mnie brak spektakularności w
>> objawach, aż do drugiego porodu - po nim może i coś się zmieniło na gorsze,
>> ale też bez sensacji.
>
> No widzisz, u mnie natomiast po porodzie się zaczęły PMS-y. Wcześniej
> tego nie miewałam. I tu nie chodzi o bóle, bo te miewam z rzadka i są do
> zniesienia bez żadnych prochów.
>
>> Może po prostu moje nastawienie do spraw
>> fizjologicznie normalnych dla kobiety zaprocentowało brakiem somatycznego i
>> psychicznego stresu z ich powodu, włącznie z porodem.
>
> Znowu dorabiasz ideologię. Toż to chore jest...

Nie wszyscy muszą wiedzieć ciekawe rzeczy, jak chcą, mogą sobie nazywać
wiedzących jak chcą, w każdym razie może to dla nich być i choroba, kiedy
ktoś dużo wiecej od nich wie; w końcu w dzisiejszych czasach to ci, którzy
malo wiedzą, sa normą, standardem.
Wracając do tematu: odbiór wielu zjawisk zależy wprost od nastawienia.
Jesli pokolenia kobiet opowiadają swoim córkom, że poród/miesiączka to
trauma bólowa, to one tak to bedą przeżywały. Równie dobrze można
ukształtować odbiór obcinania włosów - są (były) hinduskie plemiona, gdzie
obcięcie włosów lub paznokci zwyczajowo było "odczuwane" równie boleśnie,
jak obcięcie palca, a to z powodu wizreń, ze wraz z obcięciem włosów traci
się siły witalne i energię seksualną. Wielu ludzi w cywilizowanym świecie
nie da się dotknąć dentyście lub zrobić sobie zastrzyku przez pielęgniarkę
nie z powodu nadwrażliwości, ale ze złego nastawienia z dzieciństwa np.
W wiekach minionych w środowiskach, gdzie uczono dziewczęta, ze małżeństwo
to sypialniane poddaństwo kobiety mężczyźnie, najwięcej było kobiet z
blokadą odczuwania przyjemności z seksu a nawet wręcz odczuwających go
boleśnie.
I tak dalej.


>
>> W każdym razie widok leżącej w łóżku koleżanki licealnej mnie autentycznie
>> przeraził, bo do tamtej pory myślałam, że wszystkie mają jak ja - czyli
>> zero dolegliwości wszelkich, a ich częste humory to po prostu zły
>> charakter.
>
> ...jak sama się chyba przekonałaś na przykładzie koleżanki. Podobnie
> może być z kwestią bólów porodowych. Po prostu niby wszystkie jesteśmy
> do siebie podobne, a jednak różnimy się bardzo nawet fizycznie.
>

Jednostki niewątpliwie są nad-wrażliwe bólowo i odczuwają dolegliwości
psychosomatyczne, ale nie cała populacja kobiet, a niemal wszystkie one
chcą podlegać urobionej (kulturowo wręcz) regule, więc nawet jeśli niczego
złego nie odczuwają, to sobie to wmawiają lub wywołują, żeby nie być
"gorszymi" od koleżanek, żeby czuć się akceptowane w cierpiętniczej
wspólnocie.


Pewna Ciocia MŚK to sobie nawet potrafiła na zawołanie migotanie
przedsionków wywołać (tak się nakręcała, tak podkręcała), kiedy coś nie
działo się po jej mysli - miała je wtedy autentycznie, przyjeżdżało
pogotowie z zastrzykami, no i była górą.

I tak dalej. Jak ja dużo wiem o życiou - sama się podziwiam, ale z
przyjemnością przyjmuję podziw od innych. Widocznie mało wiedzą.






--

Ikselka.