Użytkownik "Piotr Janik" <p...@w...com.pl> napisał w wiadomości
news:3C2AFF61.4030909@wist.com.pl...
> Darek wrote:
>
> > Witam.
> > Niedawno się dowiedziałem, że moja dziewczyna jest od czegoś
uzależniona.
>
>
> Wg mnie najsensowniejsza pomocą w tym wypadku jest wsparcie psychiczne.
Ona musi wiedzieć o tym że Ty ją akceptujesz i kochasz taką jaką jest.


Nic podobnego. Jeżeli jej na chłopaku zależy, to w przypadku, gdy wykaże on
brak akceptacji cpania - zmobilizuje się do leczenia. W przeciwnym razie
będzie brac dalej. To tak, jakby akceptowac chlanie u nałogowego alkoholika
i - pożal się Boże - "kochac takiego, jaki jest" ;)). zamiast powiedziec
jasno i bez ogródek: albo wóda, piguly, narkotyk itp. albo ja!


> Możesz lekko zachęcić do rozmowy na ten temat, lecz bardzo ostrożnie.


Bynajmniej. Jeżeli z osobą uzależnioną wiązałabym uczucia i poważne plany na
przyszłośc, to bardzo dokładnie wypytałabym ją na temat środka, jakim się
szprycuje, postępów w leczeniu i rokowania medycznego. Chyba, że byłabym od
niej bardziej emocjonalnie uzależniona, niż ona od narkotyku. Byc może
wtedy, ze strachu, że odejdzie - rozmawiałabym z nią na ten temat "lekko i
ostrożnie" z własnej głupoty i naiwności kręcąc powróz na własną szyję.

> Myśle że ta sytuacją jest świetnym sprawdzianem waszego związku:


Czyli czego konkretnie? Bo ja uważam, że chłopaka szkoda dla takiego
związku.


> Bardzo ważne jest wsparcie jakie możes zjej okazać, wtedy może poczuje
się lepiej i silniej.


Wsparcie w żadnym wypadku nie moze byc utożsamiane z akceptacją nałogu!
>


> Nie wykluczone iż dobrym rozwiązaniem była by wizyta u lekarza Twojej
dziewczyny za uprzednią jej zgodą.


Cóż, pod tym podpisuję się obiema rękami. Jeszcze lepiej, gdyby wizytę u
tego lekarza złożyli rodzice dziewczyny, bo On w żaden sposób odpowiedzialny
za nią nie jest.
Dorrit
!
>
> --
> Piotr 'Pietlek' Janik
> http://www.pietlek.linux-pl.com
>